Paranoyak Beyinli Paranoyak Bir Beyim II

• 15 Haziran 2014 Pazar 00:46:16

Paranoyaklığım bu zamana kadar neden beni hiç yanıltmadı bilmiyorum. Yoksa bu her hediyeden güzel, ilahi bir hediye mi bana verilen.
Yanılmayışlarımın ardına saklanarak yazıyorum

Çok sigara içiyorum.

Kahveyi de abartmadığım söylenemez.

Kendi kendine sallanan perdeler görüyorum. Tekrarı yüzü bulmuş şarkılarla. Omuz ağrımın çaresi bu oturduğum yerden kalkmak olur. Peki ya kalbimdeki bu acının çaresi?...

Bu konunun karanlıkla bir işbirliği var. Öyle zannediyorum. Çünkü ne zaman gecede bulsam kendimi, iç organlarım sızlamaya başlıyor. Başta kalbim. Gözlerim seyiriyor olsa da çarptığı yerler önemli bakışlarımın. Genelde bu karşımdaki boş duvar. Ya duvardakiler...

Gülünecek bir halin içinde kum fırtınası bu aklımdakiler. Bir de kağıda geçse hiç bozulmayıp aklımda kalan sevdalar henüz kararmadan. O zaman belki durulur bu yeryüzü. Yağmurun zamanı şemsiyemin elimde olduğu ana denk gelir. Yahut bir dolmuş şoförüne uzattığım paranın üstünün gelmeyip bir dilencinin eline geçmesi gibi. Tesadüflerle kovalanır geleceğim. Bu yüzden de hiç gelmeyecek. Ve ben de gitmeyeceğim. Ta ki siz gidene kadar.

Bu perilerin cevapsız çağrılarına kulak asmayışım bir ressamın soluğunu barındırır kalemimde. Bu yüzden yardımı yok anlaşılmazlıkların. Çünkü farkındayım anlaşılmayacak bu mısralar ve bu mısraların tenzih ettikleri.

Bahattin BERKDİNÇ