BABALAR GÜNÜ AREFESİNDE BİR BABANIN ÖLÜMÜ***

• 14 Haziran 2014 Cumartesi 18:23:05

((( Yarın beklenen bir gün var ... HEY BABA ..NE HABER YA GÜNÜ !!!!)))

Doksan yaşını çoktan ikmal etmiş ve geçmiş olan babasının vefatını öğrenince soluğu şehrinde aldı oğul. Bir kaç sene önce geçirdiği felç sonucu mahkum olmuştu yatağa… Oğlu ise yetmişli yaşlarda; üç çocuklu ve bir o kadar da torun sahibi idi..

Her işe koşturdu sanki düğün dernek varmış gibi..Defin için gerekenleri,töreni büyük bir basiret ve otorite içinde halledip aile mezarlığında ebediyete yolcu etti babasını.. Gayet rahat hareketleri, metaneti öylesine bariz, dikkat çekiciydi ki !!!! Kendisinin ileri yaşlarda oluşu ve bu kaçınılmaz sonun bilincimiydi onu böylesine sakin kılan bilinmez ama gözünden bir damla yaş dahi dökülmemişti..

Taziyeleri kabulu,akşam yapılan dini vecibelerin icrasını da aynı metanet içinde sürdürüşünü hiç unutamam.. Ve ne yalan söyleyeyim tuhafıma gitmişti davranışları; yakıştıramamıştım açıkçası.. Şok geçirdiğinden böyle metanet dolu olabilir diye düşünmüştüm en sonunda..

Ertesi gün, ofisi açtığım erken saatte; bahse konu oğul içeriye girdi telaşla.. O benim manevi babam diye hitap ettiğim,üzerimde çok emeği olan biriydi.. Ayağa kalktım saygıyla, oturtmak istedim koltuğuma.. Oturmadı, ayakta kaldı öylesine ve şaşkın,tuhaf bir halde :
“ – Benim dün babam öldü biliyormusun ? “ dedi.. Öyle kala kaldım.. Cenazede ve bütün gün yanından hiç ayrılmamıştım ki !!!
“ – Benim babam yok..yok .. artık..O öldü dün.. Babasız bıraktı beni .. Ben artık kime baba diyeceğim..Söylesene..Babam yok benim..babasız,garip biriyim..Babam sağ iken; babam var benim demek ne büyük nimetmiş,ne büyük huzur ve güçmüş.. Ne yaparım ? Ne ? “ diyerek ; o dün vakur,sakin,mutedil duran koskoca yetmiş yaşını devirmiş evlat, katılırcasına ağlamaya başladı hüngür hüngür.. Sağnak sağnak yağmurlar boşanıyordu sanki odaya.. Attı kendini yerlere,çırpınıp,dövünüp durdu gözyaşları ile katıla katıla saatlerce.. Hiç bir şey yapamamanın aczi ,çaresizliği içindeydim…

Utanmıştım..Daha dün cenazede sakinliğinden kendisine kuşku ile baktığım manevi babamdan ve onca düşüncelerimden.. Ne kadar sürdü bilmiyorum ,ama kendine gelir gibi olduğunda yalvararak onu oturtmaya muaffak oldum koltuğa.. Susmuştu.. Bir kağıt uzattı, bir yerden kesilip alındığı belliydi..

**** BABA *****
Baban giderse
Başı dumanlı dağın gider
Atan gider,sırtın gider
İki kapılı bu handa
Menzile erişen yolun gider
Baban giderse
Darda yetişen elin gider
Aklın gider,canın gider
Şu dağlanmış yüreğinde
Çocuk kalan yanın gider
Baban giderse
Öpülecek elin gider
Bayram gider…

Ağlamaya başladım bende okuyunca.. Babam gideli 30 yıl olmuştu nerdeyse.. Ağlamaktan gayri ne gelirdi ki elden..
Haklıydı.. Duygu seli her şeyi önüne katıp alıp sürüklemişti işte..Artık yetmişlik oğul da kalmıştı babasız.. O da babasız ,boynu büküktü işte.. Babanın işe giderken her sabah peşinden ağlayan bir çocuk gibi ağlıyacaktı artık ömrünce..
“—Ben buna dayanamam..Biran önce babamın yanına gitmeliyim..” diyerek uzaklaştı, gitti yanımdan o kocaman oğul..
Dağlanmış yüreği ile öpülecek elden yoksun birkaç bayram ancak geçirebildi, babasız.. Çınarı yoktu yaslanacak,sırtını yaslıyabileceği,en zor anlarda bile yıkılmaz görünen babası yoktu..

Kahretmişti..İzmir’de yaşıyordu.. Kansere yakalandı bu yoksunluktan.. Ve yine bir babalar günü arifesinde samsun’a oğlunun evine geldi..Bir kaç saat sonra ise fenalaştı ve tek oğlunun kollarında uçtu gitti, bir daha dönmemek üzere babasını yanına.. Huzurlu idi…

Yıldönümü bu gün ebediyete gidişinin.. Yine bir Babalar Günü arefesi.. Ve yarın Babalar günü öyle ya...
Hadi buyrun bakalım kutlayalım mı Babalar Gününü; babasız içimiz yana yana... Evlatlarınız gelsin, bunlar hep bahane.. Nice babasız evlatlar var ya.. Avuçlardan kayıp gitmeden kıymet bilmek..İşte nerdeler ? Gittiler birer birer...

"Anam nerde,babam nerde
Şimdi hepsi ötelerde
Kavuştur Allah’ım bizi
Onlarla, bari mahşerde…"

Sizler ; babası sağ olanlar !! Bu tür uydurmaca bir günde değil her gün kutlayın bence babanızı.. Hal hatır sorun daima; ilgilenin, koşun sarılın.. Bir gün sarılamayacaksınız unutmayın..

Babanın iyisi kötüsü olmaz ki..En kötüsü babasız kalmaktır.. Çınar yıkılmiştır,serinleyemezsin !!!! O bir ekmeği aç durup; evlatlarının hepsine bölebilen yoktur artık… Nereye dayayacaksın sırtını, nasıl benim babam var diyeceksiniz artık..

Benim babam öldü.. Babasız kaldım… Babasız kalanlara ne zordur bu gün… Onları minnetle saygıyla yad etmek içinde fırsattır aslında..