AĞLASUN DEDİKLERİ

• 10 Haziran 2014 Salı 11:54:11

1 Aralık 1973 Cumartesi - AYDIN Ortaokul Yaptırma ve Yaşatma Derneği yöneticileri beni Aydın’dan Ağlasun’a almaya geldiler.. Merkez ilkokulu Müdürü Sayın Bekir Tahan, Ortaokul Müdürü Sayın Hasan İliş ve Dernek Üyesi Sayın Abdi Ekinci Aydın’a gelip Ortaokul’da öğretmen bulunmadığını, Dernek çalışmaları sonucu Bakanlığın atadığı üç öğretmenden biri olduğumu fakat göreve icabet etmediğim için soruşturarak beni bulduklarını anlattılar.Doğrusu Aydın ’da ’ Cumhuriyet’in 50. yılında Aydın İl yıllığı’ Düzenleme Bürosunda aktif bir görevim vardı. Yıllık çalışmaları sırasında Vilayet ile Milli Eğitim Müdürlüğü arasındaki benimle ilgili bir sürtüşmeden sinirlenip ’öğretmen’ olarak görev istediğimi belirten bir dilekçe vermiştim fakat sorunlar çözülünce de bu başvurumu unutmuştum. Meğer Bakanlık beni Ağlasun’a Türkçe Öğretmeni olarak tayin etmiş, Değerli Vali Yardımcımız Cevat Ergenekon ’İl yıllığı çalışmaları aksar’ gerekçesiyle tayin emrimi bir süre bekletmiş, bana da bildirmemiş. 1 Aralık Cumartesi günü Aydın’da bir yerel gazetenin sahibi Sayın Ali İliş, geçici olarak çalışmakta oldğum Hukuk İşleri Bürosu’na geldi: ’Sizin tayininiz Ağlasun’a çıkmış, öyle mi? ’ dedi. İnanmadım, ’-Emin misiniz? ’ dedim. Evet, oğlum Hasan Ortaokul Müdürüdür orada, bu sabah dernek üyeleriyle birlikte sizi almaya geldiler. Biraz sonra buraya gelecekler.’dedi. Hemen kapı komşum Vali Muavini Cevat Ergenekon’a koştum. ’-Efendim, benim tayinim mi çıkmış sahiden? Ali Bey, Ağlasun’a atanmışsınız diyor.’ Cevat Bey:’- Ha, öyle bir şey vardı fakat...’ derken sümenindeki evrakı karıştırmaya başladı. ’-Evet... işte, burada. Veysi Tural, Burdur-Ağlasun Ortaokulu Türkçe öğretmenliği’ne.’ diye okuduktan sonra bana uzattı, ’Ben beklettim, gitmenizi de istemiyorum. fakat buradaki işiniz geçicidir, asıl işinizi yapmak isterseniz saygı duyarım.’ diye de ekledi. Gerçekten Ağlasun’a atanmıştım. Tayin emrini tebellüğ ettim, işyerime geçtim. Az sonra Ağlasun Ortaokulu Yaşatma Derneği mensupları geldi. Ağlasun’u öve öve bitiremediler. ’-Otobüs biletinizi de aldık, yarına hazırlanın.’ dedi Bekir Tahan. ’-İyi de benim bir sürü işim var, evin toparlanması filan...’ diyecek oldum, Abdi Ekinci sözümü kesti, ’-Ne olacak yahu, bekâr evi değil mi? Biz ayarlarız.’ Hasan İliş söze karıştı: ’-Bekir Hoca ile Abdi Bey’i bugün yollayalım, ben gelmişken hasret gidereyim memleketimde. Bugün ne işiniz varsa halledelim, yarın saat onda birlikte gideriz.’ dedi. Beni ikna ettiler, ’öğretmensiziz’ dediler. Normal olarak on beş günlük mehil müddeti kulanmaya hakkım vardı. Fakat bunca zorluklarla beni arayıp bulan bu saygın insanları reddetmek bana yakışmazdı. Cumartesi yarım gün mesai vardı. Aylığımı alıp çarşıya çıktım, borçlarımı ödedim. Ev kirasını verdim, arkadaşlarla helâlleştik. O gece İl Yıllığı Düzenleme komitesindeki sekreteryanın hemen hemen tümü bendeydi. Alışmıştık biribirimize. Şimdi de ayrılıyorduk. 2 Aralık 1973-Pazar AĞLASUN Pazar sabahı Hasan İliş Bey geldi eve, benim gücümü aşan büyük eşyada yardımcı oldu. Bir arabaya atlayıp otogara gittik. İsparta üzeri Ağlasun’a gelirken hava yağışlıydı. Beni bir otel odasına indirdiler. Fen Bilgisi Öğretmeni Necdet Kuzu ile tanıştık. O da yeni gelmiş. Onunla aynı odayı paylaşacağız, ev buluncaya kadar. 3 Aralık 1973 Pazartesi -AĞLASUN Ağlasun Ortaokulu’nda Türkçe Öğretmeni olarak göreve başladım.