BİTMEYEN ÖZLEM!
Bir hasret bir özlem vardı içimde hiç bir zaman bu duyguyla baş edemedim...Özlüyordum hemde ne özlem tarifi bile imkansızdı.
Gecesi ayrı bir özlem, gündüzü ayrı bir özlemdi.Yatmak için başımı yastığa koyduğum an düşlere dalardım hep aynı düşünceylede uyurdum...
Bekliyordum bir gün aniden çıkıp gelecek...
"Bak kızım ben hayattayım"diyecek bende arkadaşlarım gibi babamın elinden tutup bu benim babam diye gururla yanında gezecektim...Sadece sevgisine ve varlığına muhtaçtım...
Yemin ediyordum;Ne kırmızı elbise,ne beyaz çorap,ne saçlarıma takmak için toka ne de oyuncak hiç bir şeyde gözüm yoktu. Yeterki babam babam gelsindi...
Bu hayaller içinde uyuya kalır sabah olup gözlerimi açtığımda,annemden:" Hadi uyan bak baban geldi" demesinin hayaliyle geçirdim çocukluğumu.ALLAH’ım yalvarıyorum bütün arkadaşlarımın babası sağ ne olur benim babamı da geri gönder...
Akşama doğru arkadaşlarımda bir heyecan başlardı.
-Şimdi babamız gelecek.
Bense ALLAH’tan bir ölüyü diriltmesi için dua ediyordum...
Çünkü hiç gününü görmemiştim,bu özlem yakıyordu yüreğimi...
Bende bekliyordum onlarla benim de babam bir gün gelecekti...
-Onların babaları iş dönüşü mahallenin köşesinden göründüğü zaman kollarını açarak koşa koşa gider ,babalarının boynuna sarılır, ellerinden tutup evlerine yönelirlerdi...
En son karanlığa ben kalırdım,boynu bükük melül mahsun bende yönelirdim eve...
-Yok işte bu günde gelmedi yok.
Bütün akrabalar beni babama benzetirdi.
Belki, bir gün aniden gelirde tanıyamam diye elime aynayı alır, yüz hatlarımı iyice incelerdim ki görür görmez tanıyayım,bende arkadaşlarım gibi sıkı sıkı boynuna sarılayım ve bir daha asla bırakmayayım...
Bazen rüyamda görürdüm.Gerçek sanırdım rüyamı, umudum ve bekleyişim bir kat daha artardı,çocukluk çağından büluğ çağına erinceye kadar ölümü yakıştıramadım babama.
Artık zamanla anlamıştım...Evet anlamıştım gidenin dönmeyeceğini...
YAHYA KEMAL BEYATLI’ nın
Dünyâda sevilmiş ve seven nâfile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler...Dediği dizeleri ancak anlayabilmiştim...
Dönmeyeceğini aklım iyice kavramıştı ama yine de bu özlem başkaydı.Hiç kimse onun yerini dolduramazdı.Keşke keşke, hayatta olsaydı ,aç ve susuz kalmaya bile razıydım...
Üvey babam vardı ama o babamın yerini doldurabilir miydi ?
O babamın bana baktığı gibi bakabilir miydi ?
Gözlerimde ki baba hasretini görebilir miydi ?
Ağladığımda göz yaşlarımı babam gibi silebilir miydi?
Ellerimden sevgi ve şefkatle tutabilir miydi?
Asla babamın yerini hiç bir varlık dolduramazdı.
Mekanın cennet olsun canım BABAM...
22/05/2008
Fatma Pınarbaşı
YORUMLAR
nedenler ve nicinlerle yuklu su dunyada omrumuz hep biseyleri beklemekle gecti oyle firtinalar kopuyorki kimsesiz yalniz ve yapayalniz kucuk dunyamizda siz olen bir babanin ozlemini tertemiz yasadiniz yolunu beklediniz ne mutlu size ne mutlu diyorum ya bende uzansam tutacak kadar uzagimdaki babanin gelmesini bekledim yillar yili sanki baban dedikleri insan benim babam olamazdi yook olamazdi keske olmasaydida bende boyle dolu dolu gelecek bir babanin umuduyla tertemiz hayaller kurabilseydim hayalimi kuruyordum ama babamin varligi herzamanki gibi bu hayalimide golgeliyordu neden asude dimi neden abla bence asude yine bir hayal yine bir bekleyis bence saygilar abla
Şimdi babamız gelecek.
Bense ALLAH’tan bir ölüyü diriltmesi için dua ediyordum...
Çünkü hiç gününü görmemiştim,bu özlem yakıyordu yüreğimi...
================
Bir şeyin değeri Yok olduktan sonra bu Dünyadan Göçüp gittikten sonra anlaşılıyor .ve Hasrette onu özlüyoruz ..
Duyarlı ve içten yüreğin hep var olsun ..
Amin diyorum dünya budur işte ama bir şeyi hatırlatmak istiyorum hani o gördüğün beyaz saçlı amcalar var ya işte onlarda senin hissettiğin kadar hissederler babalarının yokluğunu oysa kendileri babadır gel görki yürekleri hala baba der bunun yaşı yoktur her yaşta insan yetim kalır hele ananda gittimi kalakalırsın tek başına dünyada Allah sizinkine uzun ömür versin ölenleri rahmet eylesin kanun budur ve kesindir her canlı ölümü tadacaktır diline yüreğine sağlık kaleminiz daim olsun
Haşim Kalender
"...Ağladığımda göz yaşlarımı babam gibi silebilir miydi?
Ellerimden sevgi ve şefkatle tutabilir miydi?
Asla babamın yerini hiç bir varlık dolduramazdı.
Mekanın cennet olsun canım BABAM..."
Değerli Kardeşim, baba sevgisi ancak bu kadar duygulu satırlara işlenebilir di. Rabbim sizden razı olsun.
Yürek güzelliğiniz satırlarınıza yansımış. Yüreğinize ve kaleminize sağlık efendim.
Selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum. Emanetiniz Allah’adır.
Oldukca duygusal bir yazı okuttun Sevgili Kardelen.Sizin bu acınız yüregimizin bir kez daha kanamasına vesile oldu.
Babanıza Allahtan rahmet,sizlere saglık ve uzun ömürler diliyorum.
Evet oldukca zor ve anlatılması güç bir durum.Haktan geldik hakka dönecegiz.bundan hiç şüphemiz yok.
Saygılarımı iletiyorum.Saglıcakla kalınız