KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1544 Okunma
- 10 Yorum
- 2 Beğeni
/HAYATIN İÇİNDEN / 5
Hayatı uzaktan seyretmeye başladığım gün kendimi içinde buldum
nedense gülen yüzüm kendime her yeni güne ışıktı kitaplar dinlediğim türküler
yol arkadaşımdı hangi elimi nereye kime uzatacağımı hiç bilmedim .insanları tanıdıkça boşluğumda kendimi buldum baktığım gözlerde kendimi gördüm kendime sordum sen fabrikadan üretilen kenara atılan defolu ürün müsün evet defolu ürünüm hayata atılmış bir insan ne kadar hayata dik adımlarla öz güvene yürür tek tek insanlar arsında geziniyorum güzel dostluk kardeşlik derken hayatımın elimden uçup gitmesini seyre dalarak yaşadım
Bir el istersin sana dokunan ellerini tutan güven veren güçlü bir el ,yoktu hiçte olmadı içimde zerre kadar hiç kimseye güven duygum yoktu sonra düşündüm kendimde sorun aramaya başladım konuştum olduğu gibi kabul et dedim her gün yeni bir yalana her gün yeni bir yemine inanmamaya başladım
Ne var ki hep denen şuydu ben başkası değilim oysaki oda aynıydı başkası nasıl olunur hiç mi hiç anlamadım dost dedim zaman ilerisinde bir diğerinden farkı yoktu neden kendi mutsuzluklarına tercih ben oldum nereye baksam aynı ailesi oldukları halde başka hayatlarda ne işleri var dı bu kandırmak değil de ne idi bu kadar mı ucuz bir hayattı benim hayatım
Benim bir ailem yoktu ama kendime en büyük aile kendim idim en azından onlar gibi yalana yemine gerek duymuyordum ne kadar kanabilirim ne zaman biter dedim bitmeyince bitmiyor çocukluğumda ne kadar saf duygularla büyümüşüm kendimi merhamet, vicdan, demişim acıma duygusu ise ayrı bir dünyam bende kötü olacağım desem de kalbim izin vermedi bazen istemediğim çocukluğuma zaman makinesi olsa da dönsem diyorum öylesine sek sek oyununda gez iniyorsun acı ,keder, hüzün ,yok çünkü derdi bilmiyorsun
Düşünüyorum geceleri ben bu kadar ağır yükleri nasıl taşıdım nasıl mücadele edip okumayı başardım kimseler ön ayak olmadan kimseler yol göstermeden bu taşlı tozlu yolları ihanetleri nasıl sıraya dizdim çalışırken evladım okusun diye başka günlük işi nasıl yaptım bilmek bile istemiyorum
Sonra buldum her acımın sonuna bir tebessüm bırakmışım ne zaman mutsuz olsam gülen resimlerime bakar ayağa tekrar kalkar yoluma devam derim
çünkü gülümsemek güneşe bakışım gibi benim ışığımdı
YORUMLAR
meral melek kaya
çokça saygımla
İnsanın,yaratılışı gereği,kendi yaşam koşullarını seçme,tayin etme hakkı ve şansı yok maalesef.
İnsan oğlu doğup dünyaya ayak bastığı andan itibaren,Yüce Yaratan Güç tarafından kendisi için
tayin edilen hayatı yaşıyor.Hayat,başlı başına bir sınav,insan oğlu için.
Yaşanan her türlü olumsuzluğa rağmen kişi yüzünden gülümsemeyi eksik etmiyorsa,o kişi güçlü
bir kişiliktir.Bütün sınavlardan yüz akıyla çıkmış demektir.
Her alaca karanlık arkasında,pırıl pırıl bir şafak vardır.Ve mutlaka Güneş gülümseyen yüzünü
gösterir.Temennim odur ki; Yaşamınızda,pırıl pırıl şafaklarınız ve Güneşin gülümseyen ışıkları
daim olsun. Saygı ile kutluyorum sizi....sevgiyle.
.
TUĞAL KÖSEMEN tarafından 5/5/2015 6:59:38 PM zamanında düzenlenmiştir.
meral melek kaya
Bu benim hayatımın içinde kısa kesitler çokça saygımla
dilindeki enginlik
yüzündeki tebessüm yeter çevrene
hayatı anlayan yürege bin selam
meral melek kaya
saygımla
Umut ekmeğiniz, umut suyunuz,umut aşınız,umut ışığınız umut sırdaşınız olmuş gönül çiçeği
Hayat zalimliklerle,ihanetlerle,zulümle dolu,lakin birdir iridir,diridir medeniyetin cesaretin yolu
Önünüze çıkan çıkar odaklarını, tüm vicdansızlıkları,tökezleyerek te olsa yenmeyi,hayata tutunmayı başarmışınız
Medeni cesaretinize asil bilge dost yüreğinize hayran bir gönül dostunuz olarak yüreğinizde merhamet sevgi eksik olmasın, güneşiniz bol,menziliniz aydınlık olsun diyorum
Yazınızı hüzünlü olsada manidar buluyorum
Yaradan Yar ve yardımcınız olsun diyorum
Saygı ve dua ile efendim
Sayfanızda kaldı inanın yüreğim
_______* * * * * * * * * *________
meral melek kaya
evet şükür hayatın içini kaleme alıyorum aldıkça benliğim daha rahat
yaşanacakla öleceğe çare yok diyorum hayat olması gerektiği kadar
ve biliyorum ki geçmeyecek kendimi bildiğim gün anladım ki dur ayakta dim dik yürü yoluna bu yol sana öğretecek yalanı doğruyu yaşadıkça göreceksin dedim ve hayat benim dedim
Ben bu yazılarım yazarken kimse okusun veya bana acısınlar diye ele almadım kendim için yaptım okunacağını hiç düşünmeden ama iyi oldu bana sanki bir tedavi kendimi tanımak adıma
çok teşekkür ederim saygımla
yüreğinizi incittiğin için üzgünüm :(((((
Güzel yüzünüzdeki gülümsemeniz gibi, fikirlerinizde çevrenizi ve bizleri aydınlatıyor.
Yüzünüzden tebessüm, gönlünüzden ilhamınız eksik olmasın.
Hayatın içinden olan düşüncelerinizi ve tercübelerinizi aktarmaya devam ediniz.
Pes etmek yok.
Tepriklerimle....
Sayğılar selamlar.
Derebey tarafından 12/18/2014 12:21:35 PM zamanında düzenlenmiştir.
meral melek kaya
Her insan bir romandır ve acılar ortak duyguyu yansıtır. Robottan farkımız da budur. Ama öyle ayrıcalıklı insanlar vardır ki, hassastırlar, kırılgandırlar ve hep dürüst yaşamayı isterler. Çevrelerinde de budürüstlüğü görmek isterler. Hayalkırıklıklarına uğrayınca da, sanki elleri, kolları da kırılmıştır....
Saygın kaleminiz hep yazsın,,, kendimi okudum yazdıklarınızda.
Sevgiyle kalınız..
meral melek kaya
saygılar efendim
SİZ FARKINDA MISINIZ NASIL GÜÇLÜ BİR KİŞİLİĞİNİZ VAR.HAYAT YORMUŞ OLABİLİR AMA ÇEKTİĞİNİZ ACILARIN SİZİ ÇOK YÜKSEKLERE TAŞIMIŞ OLMASINI GÖRMELİSİNİZ.SİZİ KUTLUYORUM.SAYGI VE SEVGİ İLE...
meral melek kaya
duygulandım okuyunca sizde değer verip uğradığınız için ve beni anlamanıza çok sevindim iki damla akan yaşla sevgimle dost kalem
Melek hanım efendi.Allah isanı sınav için yaratmış.bu sınavlarda neşeli gün olduğu gibi hüzünle anlarda olabilir. burda mühüm olan zorları başarmak her insanın erebileçeği sonuç degildir siz o kadar çileli hayatı yaşamışken hayata alışmışsınız.şimf,di çıkaçak olan zorlukları başarıyla aşaçağınıza eminim.bende aynı zorluklara benzer zorluklardan geçerek bu duruma geldim ve halen sınavdfyım halen zorluklara boyun egiyorum. Allah sizlere sabır versinİ:
meral melek kaya
meral melek kaya
meral melek kaya
bu sarp çakıllı yolları yürürdüm hiç üşenmeden kavgam hiç bitmedi kendime
darıldım parçalandım sonra gülen yüzüme baktım ve orda bir ışık var ve ben o ışığı yürüdüm resimlerimdeki gülen yüzümü gördüğüm an yeniden umut
meral melek kaya
Çok sorardım anneme ve tartışırdık her konuyu
neden beni "duygusal" yetiştirdin diye..sormuştum birkeresinde
herşeye ağlıyordum.. benim için çok duygulu olan insanlık için duygusuz şeyler idi..
"Canım Annem ..şöyle dedi".büyüyünce zamanı gelince o duyguyu nerde kullanacağını bileceksin demişti..
Önemli olan yıkılsakda ,kalkabilmek.
Her karanlığın ardıdan ,dunya batmadıkca güneş doğacak ve ısıtacak bakışlarımızı..
Sevgilerimle.
