SANKİ BİR RÜYA

Uzun ve sakin bir geceydi
ayrıldım taksi durağından
sabah saat dört gibi falan
son müşterim beşte bindi
yorucu bir geceden sonra
hayırlısıyla bu gecede bitti
bıraktım arabayı garaja
bindim motora
sabahın soğuk havasında
eller titrek titrek
yüzümdeki ifade ürkek
hava bulutlu
yağmur geldi gelecek
kim derdi’ki
motorsikletten
Seyhan ıslanmadan inecek
çıkardım kafamdan kaskı
oturağa koydum cüzdanı
aldım anahtarı
açtım kapıyı
dişler fırçalandı
boyladım yatağı
gözler kapandı...
Aman buda ne
zil çaldı
uyandım
saç baş perişandı
açtım kapıyı
karşımda genç delikanlı
elinde bir siyah cüzdan
sanki yüzünde nur vardı
cüzdanı uzattı
tek şunu söyledi almanca
delikanlı
kara saçlı kara kaşlı
tek sözü
İNSANLIK ÖLMEDİ DEDİ
ve çekti gitti
dondum kaldım
dilim lal oldu
çüzdan tam altı saat
motorun üzerinde durdu
içerisi para doluydu
kimlik ehliyet ve kartlar
sokaktan yüzlerce insan geçip durdu
ama cüzdan sahibini buldu...
uyku sersemi yatağa tekrar uzandım ve uyudum..
uyanınca sanki bir rüya gördüm sandım
bu bir rüya ise ben gerçeklerden utandım
Yapılan bir iyilik söylenmez ama
dün gece bende bir engelli insana içten yardımcı olmuştum
hani derler ya
etme bulma dünyası
yüce Allah mükafatınıda cezanıda verir...
Burası bir hiristiyan ülke
cüzdanı getiren her kim ise
bana gösterdi yine
insanlığın ne ırkı nede dini olur
insanlık kişinin yüreğinde ve kalbinin temizliğinde bulunur..

Seyhan Kılıç
Wuppertal, 06.06.2014