Gözyaşı, gönlün tüm duyguların dile gelmesi, içten gelen dil, bazen lisansız dil bazen tüm kelimelerin dile gelerek mana ile coşması, hakikatin dile gelmesi ve yalan söylemeyen tek uzvumuz göz ve yaşı.

Sevgiliyi özleyen gönlün dile gelmesi, hasret dolu günlerin tercümanı aşkın vadisinde mutluluğunu dile getiren gönlün yansıması değil midir?

Edebiyatta, şiirde anlatılan aşkın ve onun hissiyatına konu olmuş göz ve yaşı. İlahi aşkın yolunda dökülen gözyaşı, günahların çokluğunda pişmanlık ile akan gözyaşı yüce Rahmana birer dua değil midir?

Hislerin coşkun sevinç seli veya hüzün anının yansıması. Merhametin deryasında esen sevgi dili.. Gözyaşları ile Allah’a yalvaran kulun samimi içten duasının kabul anıdır gözyaşı.

Aşığın maşukuna ricası, gönlündeki sessiz kelimelerin dile gelmesi, sessizliğin dili Rahmanın rahmetinin damla damla kuruyan gönlün yeşermesi lale sümbüllerin açması için rahmet yağmurudur.

Dilin, gönlün, sevginin aşkın el ele vermesi, ak alınlı ak gelinlikli bacılarımızın evlenir iken hasret ile döktüğü, dünya evine girmenin saadeti ve bir anlık ayrılığın lisanıdır gözyaşı.

Gözyaşı hislerin dile gelmesi ağlayış teselli, Allah’ın merhametinin delilidir. Gül kokulu peygamberimiz (s.a.v)bir hadisi şerifinde: “Kur’an-ı Kerim hüzün ile inmiştir. Onu okurken kusurlarınıza ve ilerideki tehlikelere karşı üzüntünüzü gösteriniz." (Ebu Yala,İbn-i Ömer’den...) Selam ve dua ile

Mehmet Aluç