Başkent Ankara’nın en kalabalık mahellerinden biri olan Ulus semtinde eskiden Sümerbank adıyla halkın giyim kuşam ihtiyacını karşılamak üzere satış yapılan kamuya ait binanın önünde bayram arefesinde âmâ birisi dilenirken âmâ taklidi yapan bir kişi kendisine yaklaşarak:

- Arkadaş ben âmâyım ben de yanında dilensem olur mu der.

Diğeri:

- Ne tesadüf, ben de âmâyım buyur gel der.

Âmâ olan:

- İstersen akşam benim evde topladıklarımızı kardeş payı bölüşelim der.

Âmâ taklidi yapan:

- Sen bilirsin bana iyilik yapıp yanın da yer verdin ya sen nasıl istersen der.

Epey bir müddet sonra çok fazla paranın biriktiğini para sesinden anlayan âmâ olan niyetini bozarak yanında âmâ taklidi yapan adamın mendilindeki paraları avuçlayarak kendi mendiline aktardıktan sonra nasıl olsa hangi yöne kaçtığımı bilemez düşüncesiyle mendilindeki tüm para ile kaçmaya başlar. Âmâ taklidi yapan yerden aldığı kaldırım taşını nişanlayarak âmânın ensesine olanca gücüyle yapıştırır. Âmâ olan:
- Vay anam yandım bu taş körün taşına benzemiyor diyerek olduğu yere yığılır kalır.