ÇALINTI HAYATLAR SONUMUZ OLMADAN, GİT

• 3 Haziran 2014 Salı 13:01:11

ÇALINTI HAYATLAR SONUMUZ OLMADAN, GİT!

Yüreğimi açsalar, mezar taşını bulacaklar.

Yine gecelerdeyim… Ay, gecenin yorgunluğunu da alarak gündüzün arkasına saklanacak sabahını beklemekte. Envaî çeşit düşünceler beynimi kemire dursun en hissîyatlı duygularımı ayakta tutmaya çalışıyorum, gene de olmuyor. Aba altından sopamı göstereceğim illâki. Kimseleri iliştirmek istemiyorum hayatıma. Ateş topuna dönen kafam, bedenime çok ağır gelmekte ve düşünce cinayetlerimle kötüleri yok etmeye başlıyorum. Bir külçe gibi çöküyor karanlık. Katran karası bu gece, derinliğime derinlik katıyor. Örselemek gerek gündüzü, güneşi derken saatin akrebi vuruyor yazımın en canalıcı yerine. Yine ayrıldığımız vakite gelmişim. İçim üşüyor. Dışarısı soğuk, ben dışarıdan da soğuk…
Bir top kar var gözlerimde. Donuyorum duygularımın soğukluğundan. Sobanın kenarında bir kedi misali yumak yumak olmuş düşüncelerimi tırmalamak istiyorum. Yıldızların hepsi göz kırpıyor bana. “Beni tut, benden dile” diye kışkırtıcı parlayışlar içindeler. Ben bu yıldızlarla cebelleşirken gökyüzünden sen düşüyorsun önüme. Seni mi dilemiştim bir önceki kayıp giden yıldızdan? Hiç sahici gelmedin, biliyor musun? Davetsiz, zulüm edercesine faili hayallerimin katili gelip oturmuştu karşıma. Maalesef!
Sobanın tavana yansıyan kızıllığında mazideyim şimdi.
OOOFF OF! kitabımdan