KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Çaresizliğe Düşmek
Hayat. fazlasıyla yoruyor bazen insanı. Üst üste geliyor her şey. Bir umut her şeyin iyi olabileceğine inanırken en güvendiğini alıyor elinden. Düşüncelerin arasında kaybolup gidiyorsun ama elinden tutup çekmeye cesareti olmuyor. Yalnızlıktan gelip yalnızlığa gidiyor geri. Kürkçü dükkanı gibi geri dönüp yine yalnızlığa koşuyoruz. Hayatımızdan sadece bir insanın ayrılması yet,yor buna. Ağlamayı beceremiyorsun, söyleyeceklerini kıyamayıp söyleyemiyorsun. Elin kolun bağlı kalıyor.Ne sola gidebiliyorsun ne de sağa gidebiliyorsun, olduğun yerde kayboluyorsun. Varla yok arası yaşıyorsun hayatı. Öğrendiğin dersler yetmiyor yalnızlığın ve yokluğunun altından kalkmaya. Gidişiyle siliyor seni. Sonbaharda son yaprağı düşmüş bir ağaç misali...
Ve sonrasında gözyaşların gökyüzünden dökülen yağmur tanecikleri arasında kayboluyor. O sihirli yağmur tanecikleriyle karışan gözyaşlarında fayda etmiyor. Geriye sadece çaresizlik kalıyor. Kelimelerde kayboluyor. O düşen son yaprak misali sende toprağın altına karışıyorsun. Hikayelerin yardımcı kahramanı iken hayattan kurtulmuş başkahramanı oynamaya başlayıp devam ediyorsun..
YORUMLAR
Diyorsunuz ki ; " Elin kolun bağlı kalıyor.Ne sola gidebiliyorsun ne de sağa gidebiliyorsun...."
Siz " Hiç düz gitmeyi denediniz mi " :) belki çıkar yol orada ...
Diyorsunuz ki; " Gidişiyle siliyor seni" "Sonbaharda son yaprağı düşmüş bir ağaç misali"...
Unutmayın ki " Birinin gidişi, bir başkasının gelebileceğine işarettir" kaybedilen birşey yok ...:)
Devamında da, sonbaharda son yaprağı düşmüş bir ağacı örnek veriyorsunuz....
"Bakın, ağaç bile sonbaharda son yaprağını düşürdükten sonra ilkbaharda tekrar yapraklanıp çiçek açıyor, yani kendini yeniliyor..Bir yaprak gidip başka bir yaprak geliyor ...Tıpkı hayatınızdan birinin gidip bir başkasının gelebileceği gibi :) haksız mıyım ya
EVET MAL ESEF HAYATIN GERÇEGİ BU .AMA HER ŞEYDE BİR HAYIR VARDIR ASLINDA İNSANIN TEK GÖREVİ TEKBİR ALIP TAKDİRİ YARADANA BIRAKMAKTIR.
zynp_ee
mesut YİĞİT
Karamsar bir çalışma.
Ama,
hayatın realitesi maalesef.
Konu,
gerçekten çok güzel kaleme alınmış.
Cümlelerin akışını beğendim.
İnsanı yormuyor, kendini okutturuyor.
