0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1019
Okunma
Yalnızlık,
kutsanmış bir çocuktu
Magnedalı Meryem in rahminde
X’ler, haç’lar, türbe’ler, şarap,
Ağlama duvarı,
Babasız İsa...
Beynim bilmezliklerle raks ederken
İnzivaya çekiliyordu
çığlıksız ve günyüzsüz ayetler
Sonuç:Yalnızlık
Sonuç:Migren sancıları
Nietzsche de böyle mi ağlamıştı?
Bu yüzden mi adaleti getirememişti
Hz. Ömer?
Ya Amargi,
O ne zaman doğacaktı?
Öz/ ne zaman /gürleşecekti?
Korkma, henüz akıllanmadım
Yalnız bir deliyim hala...
EyuP SaNcıMaK....!