Sabahtan beri bir ucundan diğer ucuna kimbilir kaç kere yürümüştü sokağın.Sanki her adım da karşına yeni bir şey çıkıyordu.Tazelenmiş bir duvar,gökyüzü,karıncalar,köpekler,fareler ve insanlar.Ama birşey vardı onu içten içe rahatsız eden ve bunun nedenini bulmaya çalışıyordu.Sokaktan çıkamadığını anımsadı.Birtürlü sokaktan dışarı çıkamıyordu ve buna bir korku neden oluyordu.Bir saat kadar önce,daha ne kadar turlayacaksın buraları bakalım?demişti biri gülerek ve o buna cevap vermek yerine birşeyler mırıldanarak yürümeye devam etmişti.Sana diyorum heyyy!diye bağırmıştı arkasından soru soran ve onun cevap vermediğini görünce küfür ederek yoluna gitmişti...

Ayın 6.sında doğanın adıyla...bu bir ölüm hikayesidir!


Melekesh sokağın dışına çıkmak için birçok şeyi denemişti ve başaramamıştı,ama bu onu yıldırmamış ,aksine kamçılamıştı bile hırsını.Ama bazen duvarlar çatlar ve yalancı bir güneş yüzünü gösterir hafiften .Susmak en iyisidir...susmaktan kasıt dilsiz olmaktır,ekmek yerken dilsiz,su içerken dilsiz,konuşurken dilsiz...Sen de öyle yaptın Melekesh...Bir ince dalı kırdın için de önce ve sonra koca bir ormanı ateşe verdin.Bu ateş iyiydi ve yücelticiydi.Toprağı besledi,ve yanan orman kaybettiğinin yüz katını verdi..bir maymun olsaydın sevinirdin,ama bu ağaçlar betondandı ve yine bir maymun türlü cambazlıkalrla hareket edebilirdi buralar da.Ama yazgı,sana başka bir rol biçmişti ve sen sancılıydın...

Sokak ya da gökyüzü,ışık ya da karanlık,ölüm ya da doğum...Bütün bunlar yoğruldu için de ve seni tükürdü dünyaya...uyan Melekesh!..beni duyuyor musun?....evetse gözlerini kırp..evet işte böyle..evet devam et ..çok güzel...aramıza hoşgeldin Melekesh...


Kazayı tüm ayrıntılarıyla hatırlıyordu.Biri onu trenden atmıştı ve ağır yaralanmıştı Melekesh.Onu hastahaneye götürmelerini,doktorların yüzlerini,ve ağlaşan birkaç kişiyi anımsıyordu..Doktor ,kurtulması mucize olur!demişti ve mucize gerçekleşmişti işte.Melekesh kendini bir sokakta görmüştü,yıllardır yürüdüğü bir sokaktı bu ve birtürlü başka biryere gidemiyordu...çabalıyor ama gidemiyordu...ter için de yürüyor ,sağa sola bakıyor,göğe bakıyor,delirmemek için şarkılar söylüyor,iyi bir anısını anımsamaya çalışıyor,bulamayınca beyninin devinimini hızlandırmak için kötü anılarını düşünüyor,acı çekiyor ama yine de bu acı ona yaşadığını hissettirdiği için düşünmeye ve geçmişin karanlıkları arasın da kaldığına inandığı,ama şimdi hemen bulup çıkarabildiği bu kötü anılara dört elle sarılıyordu.Melekesh yatağın için de çaresizce yatarken,birçok şey yaşıyordu ve bu durum az önce bitmişti...

Şimdi diğer düş alemi başlıyordu..Melekesh gözlerini açtığın da aslın da belki de gerçeğin ta kendisi olan bir yer ve zamana ölmüş ve gerçekte olmayan bir mekana ve zamana doğmuştu.Şimdi bunun ayırdına nasıl varacak ve nasıl adapte olacaktı bu olmayan vara.Ancak insan sıcak kanlı ve alışmaya meyilli yaratılmıştır... maymun benzeri bir canlı ..nesnas..nesnas ölüme dayanır,acıya dayanır,mekan edğişikliklerine adapte olur kısa zaman da..Melekeshe de böyle oldu...

Gözlerini açtığın da,sevdiklerinin cesetleri evinden birkaç kilometre öte de bir çukur da çürüken,ev de yarışma programları izletebilecek bir yaratılışa kavuştu...

Anlatılan neydi?...Soru var mı hala ve cevaba kim dayanabilir?...Şimdi duvarların ardını görecek artık ve bilinmeyen birşeye imana zorlanacak..Buna hazır yine de..İnsanla karşılaşmaya hazır..bundan kim zararlı çıkacak bilinmiyor henüz..kim kazanacak ve kim en az zararla atlatacak bu savaşı..çekirgelerden bahsediyor vahiy,demir ayaklı,çelik giysili çekirgelerden,öldürmeyen,işkence eden,yerden yere çarpan çekirgeler.Bu savaşı durdurabilir mi?..tarih bunun imkansız olduğunu ve ve toplumun genç erkek cesetleriyle beslenen bir put olduğunu yazıyor.

Zaman doluyor..Bilen titremeye başladı bile..Ama orman da titreyen yapraklar bundan habersiz..Bir şelale akacak,bir kan şelalesi,insanlığın kanlı tarihi,vahşeti ve deliliğine delalet eden.Simgeleşmiş bedenler,kurban edilen peygamberler,çocuk katiller..Şelale bir nehire dökülecek..Nehir ateşten ve kan kırmızısı renginde olacak.

Sonra nehir taşacak ve bedenler dökülecek dört bir yana...Ardından simgeler dikilecek şeytanın karşısına ve şeytan kendine ait olanları toplayacak.bu şeyler kısa bir zaman için de,göz açıp kapayıncaya değin olacak.Sonra,kız çocuklarının bedenleri dirilecek ve dünyanın doğusu kan ağlayacak ve hesap soracak kızlar.Sıra makinelere gelecek.Metal vücutlarında ölüm hafızalanmış makineler ve onları kullananlar...Ardından ideolojilere gelecek sıra,renk renk bayraklar,insan uydurması ülke sınırları,dinler,Avrupa,Amerika,Asya,Antartika,Afrika ve diktatörler,faşistler,politikacılar...

Ve sonun da bir sabaha varılacak..Ama bu umut edilen,aydınlık bir sabah olmayacak..Kara bir güneş,kara ışınlar,yas ve acı,korku ve umutsuzluk,yalnızlık ve isyan olacak..

çekirgeler...