AVUKAT HANIM

• 16 Mayıs 2014 Cuma 18:26:48

Onu bir hastanede tanıdım.Meslektaştık.Aynı odada, aynı hastalıktan ameliyat olmuştuk.Ameliyat olalı birkaç gün olmuştu.İyileşmeye çalışıyorduk.Yine de her tarafımız yara için de ağrılardan rahat edemiyorduk.Sabah olmuştu.Kalktık elimizi yüzümüzü yıkadık.Yağsız,tuzsuz çorbamızı kaşıkladık.Bir bardakta çay içtik.Biraz kendimize gelir gibi olduk.
“---Ohh! Dünya varmış,diye düşündüm.”Meslektaşıma döndüm;
---Bu gün nasılsın, dedim?
---İyiyim dedi, Allahın bu gününe şükür. Daha iyi günlerimiz de olmuştu!
---Çoluk-çocuk nasıllar? Diye sordum.Yanın da kimse kalmıyor da!..Tek başına yatıyordu.
---Hanım göreve başlayacakta! dedi.
Saf saf yüzüne baktım.Sonra;
---Nasıl yani,dedim?
---Bu gün adli yıl başlıyor.Hanım da göreve başlar artık..
---Eşin avukat mı, dedim?
Bu kez o güldü.Yine anlam veremedim.O kadar ağrı-sızı için de şaka yapacağı hiç aklımın ucundan bile geçmiyordu.
---Avukat, dedi.
---Allah Allah, dedim.Öğretmenin eşi avukat!
Biraz tuhafıma gitmişti.Hadi başka meslekten olsa neyse?Benim gibi öğretmen olan birinin hanımı avukat olacak.Garip şey doğrusu!
----Neden olmasın, dedi.Ben öğretmenim eşim avukat.
--- Gayet güzel, dedim. Olur elbette!..
Bu kez o konuşmaya başladı.
--- Eşim ilk okul mezunu.Ev hanımı.Ama her şeyi bilir.Çocuklar ve ben ona avukat diyoruz.
Önce alaylı alaylı yüzüme baktı.Beni cahillikle suçlar gibiydi!..Sonra konuşmaya devam etti;
---Kırk yıllık evliyiz. Ben öğretmenim.Çocuklar en az lise mezunu.Ev de hiçbir şeye bizim aklımız ermez.Bizim hanım her şeyi bilir.Çok başarılı bir öğretmendir.Herkese ders verir.Doktordur.Her hastalığı bilir.Eczacıdır.İlaçları teker teker hastalıklarına göre yazar.Hakimdir.Mahkeme de son kararları verir.Hele avukatlığına hiç diyecek yoktur.Mahalle de herkes ona danışır, ve o ne derse uyarlar.Harfiyen kararlar kesindir.
Durdu..Şöyle etrafına baktı.Sonra bana bakarak;
---Yarın adli yıl başlayacak.Hanım da görevine başlar artık.Mahalle de herkes sıradadır.Davalar birikmiştir.Hanım acilen bunları alarak sonuca bağlaması lazım.
Gayri ihtiyari güldüm.
---Allah, Allah, dedim.Avukat olmayan avukatı da ilk defa duyuyorum!
---Sen de çok cahil kalmışsın hocam, dedi.Ev hanımlarının yüzde sekseni böyledir.Sen kendi hanımını düşün ev de kararların çoğunu o vermez mi?
---Verir vallahi, dedim.Ama bu güne kadar hiç düşünmemiştim.O ne dese yaparım.Ev de onun sözü geçer.
---Her ev öyledir, dedi.Evlerde hanımların sözü geçer!Bize söz hakkı düşmez bile..Onun için ben hanıma avukat diyorum.
Düşündüm.Neden sonra cevapladım;
---Haklısın galiba..Hanımlardan çok iyi avukat olur!
---Elbette olur…Hanımlardan çok iyi avukat olur, dedi.
Konuşmalarımızı dinleyen diğer hastalara baktım bizi can kulağıyla dinliyorlardı
---Doğru mu söylüyor diye sordum?
----Haklı , dediler.Avukatlar ev hanımlarından olmalı..
Diğer hastalardan biri;
---Ev de her şeyin iyisini ve doğrusunu bizim hanımlar biliyor.Neden” Avukat Hanım!” olmasınlar?
Bütün hastalıklarımız unuttuk,arkadaşın söylediklerini düşünmeye başladık!
Arkadaş doğruyu söylüyordu galiba!..Hanımı avukat olmalı!
Kemal DOĞANAY