Hepimizi kaygılandıran,heyecanlandıran telaşa, endişeye, strese ve sıkıntıya sokan bir şey sınav. Oysa nedir ki sınav;
Bir bakın geçmişe; hayatta ne ağır süreçlerden geçilmiş ne zorlu sınavlar aşılmıştır. Bir bir,adım adım,kademe kademe bugünlere gelmişiz..
Ancak biz gerçek yaşamdakine değil hayatımızı şekillendirip ona yön verecek olan sınavlara odaklanıyoruz. Haksız da değiliz bu konuda. Çünkü hemen her şey bu sınavlarda aldığınız dereceye bağlı.
Beceriniz varmış, meziyetli insanmışsınız, elinizden her türlü iş gelir mahirmişsiniz bunların hiçbir önemi yok; varsa yoksa imtihandaki dereceniz. Çoktan seçmeli testteki başarınız.
Memleketimizin eğitim işi böyle yürüyor. Çocukluktan başlayıp,gençlikte hatta meslek yaşamınıza kadar uzanan her dönemde sınavlar karşınıza çıkıyor. Kaçış kurtuluş yok, size düşen bununla baş etmek. Başkaca bir şansınız yok. Çalışıp,çabalayıp başarmak durumundasınız.
Daha körpecikken,minnacıkken,küçük bir çocukken başlıyor..Henüz hayatı tam anlayamadığınız çağda.. Olayların farkına varamadığınız,hiçbir şeyin şuurunda olamadığınız,parkta oyuna doyamadığınız dönemde..
Kolundan tutup götürülüyorsunuz sınava..Yarıştırılıyorsunuz. Minnacık bedene yarış deniliyor,yarış ve yarıştıklarından geri kalma..
Ne yapsın biçare..Kaderine razı olmak durumunda. Kaçış kurtuluş yok.. Bu acımasız yarışta yerini alacak.
Memleketin büyüklerinin, anne babanın insafına kalmış durumda küçük beden..Kendi iradesi asla geçerli değil. Karşı koyma şansı yok. İtiraz etme şansı yok. Boyun eğmek zorunda..
………………..

O çağda bilinmez elbet gelecekte kendini nelerin beklediği..
Sanır ki hayat hep çocukluktan ibaret.
Nereden nasıl bilebilir büyüklerin ne düşündüğünü.
Anne babanın kaygısını anlayamaz kavrayamaz.
……………………

Bir bilse ekmek aslanın ağzında.
Ancak azimli ve kararlı olanın onu kapacağını.
Zayıf,cılız ve güçsüzlerin yarı yolda kalacağını..
Ah bir bilebilse.
…………………..

Bilemez ve anlayamaz elbet,
Rahat verilmediğini.
Uykusuz bırakıldığını.
Oyundan alıkonulduğunu.
Hep çalış yavrum denildiğini.
Dinlenmesine eğlenmesine fırsat verilmediğini.
……………

İşte o anne ve baba küçük bedenin anlayamadıklarını anladığı için.
İlerde işsiz güçsüz aç ve perişan kalmasını istemedikleri için.
Okusun meslek ve iş edinsin diye çırpındıkları için.
Bizden sonra perişan olmasın istedikleri için.
Kendi ayakları üzerinde sağlam durabilsin dedikleri için.
…………….

Küçük bedenin hem rahatını hem uykusunu kaçırırlar. Bu gidişle de kaçıracaklar. Henüz görünür de bir ışık yok. Bir çözüm yok. Çocuklarımız ve gençlerimiz bu zorlu yarışa devam edecekler anlaşılan..
.
…………..

Henüz onlar için lüks,parkta oynamak,gezintiye çıkmak,arkadaşlarıyla turlamak..
Sadece onlara değil ailelerine de lüks..Çünkü evladı hep bir kaygı ve yarış içerisindeyken hangi anne baba rahat uyuyabilir rahat yaşayabilir.
Zor bir iş sınav..Hayatta ne sınavlar var desek de ilk işimiz önümüzdeki sınav..
…………………

Yarın sınav..Herkes endişeli..Aileler,öğretmenler,öğrenciler..
Sadece onlar mı?
Daha kimler kimler..
Ulaşımından iletişimine..
Asayişinden,güvenliğine..
Hemen herkes alarmda..
Telaş,boşuna değil.
Gelecek buna bağlı. Sınavdaki başarıya..
İstenen, sorunsuz sıkıntısız pürüzsüz sınav..
…………………

Her yol sınava çıkıyor, kaçınılmaz..
Hep bununla meşgulüz..
Ancak bir şeyi atlıyoruz..
Büyük Sınav’ı..
Hepimizin hesaba çekileceği Büyük Sınav’ı..



Kemal GÜL
13.03.2014