KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ben büyüyünce adam olucammm
Cebinde üç beş bilyeyle sokaklarda gezen çocuk, çokmu sordular sana "büyüyunce ne olacaksın" diye?
Beslenme çantasından yumurta kokan çocuk, okula herzaman geç kalan, ve tembel diye arka sıralara atılan... çoğu zaman o sırada eğreti duran çocuk, çokmu oldular ne!!
ekmek almaya giderken top oynayan abilerini izleyen, ve ekmeği yarılayan çocuk.. kırılan camın ardından kulağı çekilen, ve hiç bir zaman "ben yapmadım" diyemeyen çocuk, o yaşlarda öğrettiler dimi "erkekler ağlamaz" diye...
bu değişmez erkeklik kuralını o yaşta öğrettiler dimi!
herkes bilmez bazen yalnız kalınca utanmadan ağladığını, o gözyaşlarınla hangi umudun yeşerdiğini herkes bilmez!
utanma ne olur, kalbimi veremedim omuz veriyorum sana, utanmadan ağla! ve yeşerttiğin umutların meyvesini topla...
ah babaya özenen, sevdiği kızı annesine benzeten çocuk!
cebindeki bilyeleri şakırdatırken vermiştin cevabı aslında, onlar duyamadı!!
ne demiştin,
şöylemiydi?
"ben buyüyünce adam olucam"
cevabın müthişti! ama kimse duymadı seni, yada dumak istemedi..
olsun sen buyüyunce adam ol. adam!
Salise Erol.(saale)
YORUMLAR
Doru söz valla.
En güzeli adam olabilmek büyüyünce.
Gerisi boş şeyler,
kuru avuntu.
Adam olamadıktan sonra,
neye yarar toplumda edindiğin yer, kazandığın servet?
Bu arada,
daldım gittim hikayeye de,
aklıma çocukluğum geldi.
Bana kimse sormadı ne olacaksın büyüdüğünde diye?
Herhalde,
pek bir şey olamayacağımı düşünmüş olmalılar.
Ben de hiç hatırlamıyorum, büyüyünce şu olacağım dediğimi.
Bir idealim olduğunu da hatırlamıyorum.
Çok sıradan insanlardık galiba.
Hiç bir öğretmenimin de,
herhangi bir konuda beni yönlendirdiğini hatırlamıyorum.
Hayat, tamamen tesadüflerle yön buluyor galiba.
İnsana çok şey düşündüren, güzel bir çalışma.
