BÖLÜM: I
Nerden başlasam nerden yola çıksam bilmiyorum sanki bedenim gök kuşağı rengine boyandı çok zorladım kendimi başlamak başlamamak arasında gel gitleri yaşadım günlerce
Çocukluğum hiç hatırlamak istemediğin hatta hiç hatırlamadığım hangi kimliktim kimliğimi kim sunmuştu bana adımı kim koymuştu bilmiyorum sekiz aylıkken memleketten ayrılıp kalabalık büyüdüğüm yer neresi olduğunu yıllar sonra öğrendim arada bi beni ilkokula başladığımda ziyaret eden biri vardı kim olduğunu bilmedim o zamanlar nasıl yıkandım kim taradı saçlarımı saçımı kim okşadı altımı kim değiştirdi bilmedim
Yıllar gelmiş geçmiş nasıl geçmiş anlamadım ben nasıl büyüdüm hafızamda kalan üç beş kırıntı hani annem hani babam nerde idi kimdi onlar tanımadım sadece bir kadının beni ziyaretinde Annem olduğu öğrendim neden o zaman ben başkalarına baba anne diyordum o kelimenin anlamını bile bilmiyordum herkes benim gibi diye düşündüm çünkü evet herkes benim gibiydi onlar benim kardeşim di aklım erdikçe anladım ki ben bilmediğim kalabalık ailenin içine salıverilmişim iki tanede erkek büyüğüm varmış onlarda kaçıp gitmişler bilinmez yollara göçmen kuşlara benzettim kendimi evinden alınmış bilmediği tanımadığı kafese kapatılmış geçen yıllar bana hiç unutturmadı eksik kalan yanlarımı yanlarımı
Düşünüyorum zaman zaman yalnızlığımda acaba kimse sevmedi mi beni kucağına alıp okşamadı mı saçlarımı sevgi neydi bilmedim benim sevgimse vardı tutunacak sığınacak bir liman ararsın ya kim iyi gözükse o iyileri görürüsün kandırılmış olsan bile saf tertemiz kalmak bu muydu bedeli inanmak mı ben inandım hep kendim gibi gördüm nasıl eğitildim tek bildiğim çevreme bakarak kendimi dünyaya salıverilen kendi mücadelesini sürdüren emekleyen bebeğe benzettim arayış içinde olmak istediğim için kendimi bulmaya kim olduğumu zamanla görecektim zaman ya benim en iyi arkadaşım yada pişmanlıkları yaşayacağım yerdi
Gülüşlerim de saklı hayatın içi
Devamı II de