Gelinciğime,
Sana veda’ya geldiğim zaman, gözlerinde inanmayan bir gülümseme uçuşur.
Sık sık ayrıldığım için, çabuk döneceğimi sanıyorsun.
Doğrusunu söyleyeyim mi?.... Benim de içimde aynı şüphe var.
Çünkü; fasıl fasıl bahar günleri tekrar gelir. Dolunay vedalaşarak gider ve bir başka seferde yine görünür. Çiçekler yıldan yıla dallarında utanarak kızarırlar. Benimde ancak tekrar sana ulaşmak için ayrılıp gitmem mümkündür.
Fakat bir süre bu hayali içinde sakla. Onu, nazik olmayan bir acelecilikle kovma!
Seni ebedi olarak bırakıyorum dediğim vakit, bunu bir gerçek bil, kabul et ve bir an için gözyaşlarının sisi kara gözlerini kaplasın.
Ve tekrar geldiğim zamanda keyfince, zaferle gülümse...
YORUMLAR
Çok güzeldi gerçekten.
Güzel bir yöntem.
Buna benzer bir hayat görüşüm var benim.
Olabileceğin en kötüsüne hazırlarım hep kendimi.
Eğer gerçekleşirse, zaten kendimi hazırlamış olurum.
Yok, daha güzel bir durum gerçekleşirse,
o zaman da mutlu olurum.
Beğendim yazıyı.
Edebi açıdan da çok hoştu.