Yalnız kalabalıkların yalnızlığı

• 28 Nisan 2014 Pazartesi 05:54:44

Şehirde mahallede kentlerde yalnız kalabalıkların içinde yaşıyoruz. Şöyle yüzü gülen hayatından mutluluk duyan yok sanki.Sanki sisleriçinde yaşıyoruz.Kendimizden başkasını görmüyoruz.
Kalabalıkların içinde kaybolmanın ürkütücü havası hep beni yalnızlığın atmosferine sürüklüyor her nedense. Anlamı çözülmemiş bir bulmaca gibi çözmeye çalıştıkça kayboluyorum.
Eskiye doğru baktıkça Evlerimizde elektrik televizyon fırın araba hatta tüm yolları yayan yürürdük bilgisayar telefon dahi yoktu herkes mutlu idi. Sanki herkes birbirini tanır hal hatır sorardı. Giyeceğimiz ayakkabımız elbiselerimiz bile yoktu.Büyük olan az daha büyüyünce tüm elbiseler bir küçük olana kalırdı.Şimdi öylemi herkesin kat kat elbiseler ayakkabıları var hatta her evde plazma Televizyonlar bilgisayar çeşit çeşit telefonu var lakin mutlu değil.Devamlı tüketen yenisine yetişmek almak için sanki yarışa girmişiz. Sizce öyle değilmidir. Eskileri dediği gibi az değiştirelim çok malla teknoloji ile mutlu olunmuyor yalnız kalınır haksızmıyım sizce.Daha sayılacak çok şeyler var onlarda size bırakıyorum buyurun.Selam ve dua ile.
Mehmet Aluç