KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ESKİDEN BÖYLE IDIK...
ESKİDEN BÖYLE IDIK...
Çember çevrilir,
Su musluktan içilir,
Ağaçlara tırmanılırdı.
Bebekler bezden,
Silahlar tahtadan,
Resimler kömür karasından yapılırdı.
Kızlara ninelerinin, erkeklere dedelerinin
İsimleri konulur,
Saatli maarif okunurdu.
Komşuda pişen
Bize…
Bizde pişen komşuya düşerdi.
Geceler ayaz,
Sokaklar karanlık,
Yıldızlar parlak olurdu.
Turşu, salça, mantı
Evde yapılır,
Karpuz kuyuda soğutulurdu.
Erik ağacının çiçeği,
Pencere camımıza yaslanır,
Güz yaprakları bahçemize düşerdi.
Kardan adam yapılır,
Evlerde soba yakılır,
Kış gecelerinde masal anlatılırdı.
Merdiven çıkılır,
Aidat ödenmez,
Yönetici seçilmezdi.
Evler badanalı,
Sokaklar lambasız,
Mahalleler bekçili olurdu.
Ajans radyodan dinlenir,
Çizgi roman okunur,
Defterlere kenar süsü yapılırdı.
Hayat,
Arkası yarın gibiydi,
Kesintisizdi.
Her gün yaşanacak bir şey vardı.
Herkes kendi düşünü kurar,
Kendi hayatını oynardı.
Şimdi,
Herkes,Mutsuz
Yoğun,Yüzsüz
Yorgun,Sahtekar
Ve ,ruhsal cöküntü icinde
Tek başına,ve Asosyal böylemiydik bizler peki ne oldu…
Tuncer birdal...
YORUMLAR
Oy!...
Ne hoş bir yazı.
Her adımda kendimizi, mazimizi, çocukluğumuzu buluyoruz.
Zevkle,
heyecanla okudum.
Bu kadar güzelliği,
şiir tadında,
soluksuz okumamıza, hatırlamamıza imkan tanıdığınız için çok teşekkür ediyorum.
Gerçekten harika bir yazı.
