Çanakkala Savaşı`nın da içinde bulunduğu Birinci Dünya Savaşı’nın başladığı 1914 yılında, İngiliz ve Fransızlar dünyayı kendi aralarında adeta parsellemişlerdi. Din ve milliyet ayırımı gözetmeksizin dünyanın hemen her yerinde çeşitli devlet ve milletleri sömürgeleri altına alarak kendi aralarında adeta bir yarışa başlamışlardı.
Bu sömürge bölgelerindeki ekonomik değerleri sömürürken, savaşla birlikte insan kaynaklarını da savaşta kendi saflarında kullanmaya başlamışlardı. Dünyanın çeşitli yerlerinde kurdukları askeri eğitim kamplarında gönüllü (!) olarak askere aldıkları sömürge bölgelerinin gençlerini, eğiterek cephelere sürüyorlardı. Bu kamplardan belki de en önemlisi, Mısır’ın İskenderiye kentinde kurdukları askeri eğitim kampı idi.
İngiliz ve Fransızlar; Avustralya, Yeni Zelanda, Hindistan, Nepal, Afganistan, Afrika, Kanada ve diğer bölgelerden gençleri toplayıp, eğitip savaş alanlarında kendi menfaatleri için kullanıyorlardı.
Ancak hemen belirtmemiz gerekirse, “Gönüllüler Orduları” adı altında topladıkları bu gençlere ve ailelerine karşı çeşitli hileler kullanarak, onlara doğruyu söylemiyor, yalan ve şantajlarla kandırıyorlardı.
Haberleşme tekniklerinin son derece ilkel olması, insanların kültür seviyelerinin de henüz çok gelişmemiş bulunması, bu tür hilelerin ve asılsız propagandaların kullanılmasını çok kolaylaştırıyordu. Batıda Almanların karşısındaki cepheye ve Çanakkale`ye getirdikleri gençlere, adeta tatile gittikleri, tatlı maceralar yaşayacakları, Avrupa’nın medeniyetini ve güzelliklerini tanıyacakları, şeklinde cazip yalanlar söyleniyor, gençler ve aileleri özendiriliyordu.
Başta Mısır’da eğitildikten sonra Çanakkale cephesine gönderilecek Hıristiyan askerlere, bilhassa Avustralya ve Yeni Zelanda’dan getirdikleri ve kendilerine ANZAK adı verilen askerlere çok değişik yalanlar söylüyorlardı:
“Barbar Türklere dersini vermeye gidiyoruz. Medeniyet nedir bilmeyen, Hırıstiyanlığın ve Hristiyanların can düşmanı, Türklere haddini bildireceğiz. Türkler son derece korkak insanlardır. Sizi daha, uzaktan gördüklerinde kaçacak delik arayacaklardır. Türklerle savaşmaya gidiyoruz ama, bunun bir tatilden farkı olmayacaktır.. İstanbul’a gideceğiz, Türk kızları sizin olacak. Hayatınızda unutamayacağınız tatlı maceralar yaşayacaksınız. Böylece hem Hıristiyanlığı kurtaracağız, hem de sizlere güzel ve macera dolu bir tatil yaşatmış olacağız. Haydi gençler askere… Anavatanınızın sizlere şimdi ihtiyacı var.”
Bu tür yalanları, hem gençlere birebir, hem çeşitli afişler vasıtalarıyla, hem de basın yoluyla halka ulaştırıyorlardı.
Ayrıca İngiltere’de basılmış değişik paralar da kendilerine veriliyor, kısa sürede işgal edecekleri İstanbul’da her türlü eğlence ve diğer ihtiyaçlarını karşılamayı garanti etmek için, bu paraların yalnız İstanbul’da geçerli olduğu ifade ediliyordu. Yine kendilerine, açık çekler de kesiliyor, maddi olarak gözleri doyuruluyordu.
“İstanbul’a ve haremlerine hücum!” sloganları eşliğinde 25 Nisan 1915 günü Gelibolu’ya çıktılar. Çanakkale kara savaşlarının başladığı bu güne aynı zamanda ANZAK günü de denmektedir.
Anzaklar gerçeği cepheye gelince anladılar ama, iş işten geçmiş, savaşın ateşi onları kuşatmıştı. Artık geri dönüş yoktu.
Bugün Anzak günü olarak kutladıkları 25 Nisan 1915 tarihinde ve sonra gelen yaklaşık 8 ay boyunca onların kanı da Gelibolu toprağını sulayacaktı.
O günden sonra o günkü ANZAK’ların torunları her 25 Nisan günü o topraklara gelerek, çeşitli etkinliklerle o günü ve dedelerini anarlar. Bu sene de gelecekler ve söz konusu törenleri yapacaklar.
Gelecek sene Çanakkale savaşlarının 100. Yıldönümü. Aldığımız haberlere göre 100.Yılda 100 bin ANZAK’lı gelecek ve anma törenleri düzenleyecek. Çanakkale onların değil, asıl bizim zaferimizdir. Öyle inanıyoruz ki, gelecek sene 100. Yılı dolayısıyla biz de en az bir milyon kişi ile o tarihte o topraklarda olacağız.
Dünyanın en büyük gençlik teşkilatı olan Anadolu Gençlik Derneğimiz şimdiden hazırlıklara başlamış bulunuyor. Muhteşem etkinlikler yapılacak, başta 27.Alay ve 57.Alay yürüyüşleri canlandırılacak, şehit ve gazilerimiz şanlarına layık bir şekilde anılacaktır.
Bu sene 99.Yıl, gelecek sene 100. Yıl…
Şimdiden bir heyecanın başladığını hissediyoruz.

ZAFER KONUŞTU!

Gökten indim çelik bir süngüye kondum,
Kahramanlık diye yazıldım okundum.
İstikbale ışık tuttum hale hale,
Dünyanın merkezi oldu Çanakkale...

Ekrem Şama
www.ekremsama.com