hayret ki hayret

• 21 Nisan 2014 Pazartesi 00:26:21

antoloji sitesinde de şiirler hep bozuk ve anlamsız akıyordu.
Maalesef burda da günün şiiri diye seçilen şiirler hatalarla çalkalanıyor.

hayret! neyin kavgası bu kardeşim
kelimeye nam salan ünün mü var
kaç renge boyayıp çıkıyorsun yüzünü
ya aslını çöz yada sahip ol kanına
kimin yüreğine gidersen kapıyı çal
hırsız gibi aşma duvarlardan
aşırma kendi gönlünden üzüm
koparma asıldığın sevgi kulpunu.
Ruhsuz inme sakın aşağılara!
dağdan düşen çığın heybetine bak
kendi ruhunun bütünlüğünde görkem var
adımına yabancı ayakları karların
sesine yabancı kulakları
gölgene sormadan örter hofu
aşkına kovar mühürlü dudakları..
o tarifi imkansız güzellik kraliçesi çığ!

Güneşin gitmesinde ki enginliğe bak
ne duru,ne temiz lezzetler kattı
dünya bir gün daha ışıdı binbir renkle
kendi körpeliklerini yeşertti.
tohumlar saçtı yere,nefesler kattı
suyun damarlarına indi hava
açıldı göz göz penceresi tabiatın
gelinler gördü,damatlar gördü
süslü bir gün geçti önümüzden az önce
kat kat yükseldi coşku,taştı demler
ilhamını giyindi insan tadında ki canlar.
uzan uzanabildiğin kadar güneş
seni sabahlar bekler aşk için.
her yeni sevdaya gelecek yeni yüzler
yeni gönüller yapacağız çamurdan
her taşın üstüne bir taş kaynatacağız
bir ucundan tutacağız inşaatın
aşk bizim ruhumuzda var madem!..

İki defa hata yapma kardeşim!
bir defaya rüzgar hafif dokunur
gün ışığını örten bulut çekilir
yerden kalkan tozla örtülür günah
dumanı bir baca alıp götürür
her gün her gün suyun delisi olmaz
yağmur,doymuşa aheste aheste
çatlamışa sağnak sağnak
aç kalmışa serpe serpe yağar
ki önce o açın gözünü doyurur.
sense kafese girip kendini kilitlemişsin
korkun sana yaklaşan herşey.
nem kapıp perişan olma kardeşim.
kelimeyi çağır özünde vefa
atına atlayıp koşar yardıma
feleğe,kadere isyan,öfke,kin
böyle bir şehirde yaşamak zulüm.

Pirim yok ateşe,özlem yok derde
Sevgiler nerede aşklar nerede
Viran mahallede huzur olamaz
elekler elemez zaman ölçemez
kabında tutuştur çarkında çevir
yiğitsen meydanda zalimi devir
çelikse yüreğin pasın işi ne
hurdanın,çürüğün,süsün işi ne
kendi güzelliği kendine yeter
insan bir uyansa tuzaklar biter.
Oysa kahır,acı dolanbaçlı yol
bu yolun sonunda kavruluş var,çöl!
hep serap görmeye gelmez bu hayat
kozun kaç kuruşluk kazanç ve servet.
bir defa kendine döner hilesi
kendine yüklenir bütün çilesi
alemin motifi aşk silsilesi
hani meyvan nerde bostansın madem?

aynı istasyonda aynı trende
buluşmak bizde ki ibret şeması
aynı arabada soluk soluğa
dokunmak rüzgarın asil teması
ya sen gök burcuna keskin bakışlı
ya ben eteğinde binbir nakışlı
taşın yeri başka,toprağın başka
kelebeğin başka kuşların başka
sesime ses katan çığlığın başka
sevmeye tek rengi göresin yeter,
kendi terazini kendin yaparsın
aklın kanadında ağırlık yoktur
dengeyi bozacak kadar çıldırma!
kes gözüne inen kaküllerini
sil,zamanı yoran kulak pasını
erit dimağından zift karasını
çöz! iliklerinde ki kalın buzları
kabarıp kabarıp durursun madem.

sal, rüyalarını hür savur harmanı
mendili kan kokan kan tükürecek
sen lale şehrine bak bakacaksan
sen gül diyarlarda terlet alnını
geçtiğin köprüler sağlam oldukça
ayağın kaymadan kaymayacaksın
her zerreye bu güç bu büyük devlet
otursa; hayata doymayacaksın.
sevmekte hayatın yarısı elbet
bizim şansa,tesadüfe yerimiz yok
silkele geride kalmış ömrünü
kaldır havalara bu son ihtiras
bu son kapıda ki yazılı ferman
mührünü çözmeden çözülmelisin
ki bir yanına akar ateşten dağlar
ki bir yanına açar baharlar,bağlar.

vahapulukaya...