Hayvanlar ve insanlar
Hayatın renklerinden biridir hayvanlar. Ama onlara karşı önyargılıdır bazı insanlar.
Hayvanlarında yaşama hakkı vardır bu dünya onların da dünyasıdır.
Eğer hayatı paylaşmayı başarırsanız onlarla, anlarsınız bizden farkları olmadığını
Bir tek farkları onlar konuşamazlar ama , hareketleriyle anlatırlar duygularını
Sevmelerinin. Küsmelerinin ve acılarının bizden farklı olmadığını anlarsınız sevmeyi denerseniz onları.
Hele bir muhabbet kuşunuz varsa, ve iletişim kurabiliyorsanız ve sevgi göstere bliyorsanız o zaman anlarsınız kuş beyinli sözünün ne kadar yanlış olduğunu.
Benim bir muhabbet kuşum var. Adı fret Çakmaktaş, Ama biz ona kısaca Fret deriz.
Mavi bir boncuk bizim kuşumuz onsuz geçmez asla hiçbir günümüz.
Konuşuyor birkaç kelime de olsa
Cici kuş, öpücük, sus., Kaan ve çuf çuf diyor Onu aldığımızda torunum Kaan daha küçüktü ve bir tabancası vardı çuf çuf diye ateş eder dururdu öyle öğrendi. Evde en çok duyduğu kelime Kaan olduğundan onu da öğrendi. Öpücük cici kuş ve sus kelimelerini de benden.
Onu yeni almıştık Kaan yakalamak isterken kuyruğunu kopardı odur budur asla ona konmaz ve gagalar elini. Ama benim omzuma konar yüzümün her santimini öpücüklere boğar
Yeter ki öpücük Fret de. Es kaza suyu azalsın suluğunu derhal yere atıyor kafesten çıkmak mı istiyor ciyak ciyak bağırıyor taki çıkarana kadar o bizim neşe kaynağımız can yoldaşımız ve sitres topumuz evimizin neşeşi gözümüzün bebeği kuşumuz
Bizden hiç farkı yok duygularının yeterki hayatı paylaşmayı bilin karşılığını kat kat veriyorlar sevgileriyle dostlar.onlardan çok şey öğrenir ve çok şey kazanırsınız ınanın sevgili dostlar
Güler Elmalı
YORUMLAR
Beş yaşında idi aldık(şımarık), 45- 50 kelime biliyordu... iki sene kadar yaşadı ve kafesi boş kaldı!.
Boş kafesi değerlendirip bıldırcın besledik!...
Demirel, Stada helikopterle inmişti; kalkışında öyle bir ses çıkarttı ki, bıldırcın ürkerek kafesin tepesine fırlayıp düştü... beyin felci olmuş ve ayakları bir daha tutmamıştı... 1,5 Yıl, o'nu, yattığı yerde besledim...
O yıllarda 22 EKİM 2000 Pazar günü eve genel nüfus sayımı için iki memur geldi... plastik file leğenin içinde ve büyük masa üstündeki kuşu gören memur bana birşeyler söyleyerek övdü. Ne çâre, günü vakti geldi... son yine belli.
Bir de yavru karga var... hikâyesi, insanı insanlığından derin düşüncelere daldıracak bir son vedâsı vardı...
Biz insan mıyız?... insan gibi, ölüm düşünden uyandı ve Gaaaakkkk diyerek son nefesini verdi, akşam eve gittiğimde!.
Şimdi, kargaları başka düşünürüm... ençok şakacı kuşlar o'nlarmış... bakmayın kara dememize!.
Ne kadar çok yazdırdı yazın... baksana...
Hay Allah, çayımı soğuttum yine... şaka. Soğuması önemli değil.
İlk defâ kaleme alıp eklediklerimden oldu.
Arşivime isminizle kayıtlısınız(yazıcı çıktısı): Minoş Güler Elmalı..
Sağlık dileğimle... güzel günlere.
kadiryeter Kadir Yeter. 27 KASIM 2014 Stadın kıyıcığından. TRABZON.
w.edebiyatdefteri.com/yazioku.asp?id=128343
Not: Bu yazımı sayfamda yayınlayacağım... isminizi anarak.
kadiryeter
Görev görevdir, bilgilendirmek lâzım:
http://www.edebiyatdefteri.com/yazioku.asp?id=136229
Saygı ile...
kadiryeter Kadir Yeter.
29.11.2014