KELİMENİN ŞİİRDEKİ ÇAĞRIŞIMI

• 16 Nisan 2014 Çarşamba 20:44:45

Kelimenin çağrışımı kaleme alındı mı bilmem ama bir şair için kelimelerin değeri mutluluğun hiçbir türlüsü ile ölçülmemeli bence. Çünkü bir şair için kelime anahtar demek gireceği his kapılarının ardında bıraktığı kapı sayısınca artacak duygu hasılatına imza atacak da bizâtihi şairin ta kendisidir aynı zamanda.
Öyle olur ki bazen, bir kelime şiir bilmecesinin mimarı olarak harikulade bir şiirin anahtarı görevini ifa ederken belki de o eserde düşünceye hitap eden baş aktör olabilme imkânına da sahiptir.
Şair için kelime vazgeçilmesi imkansız hayat ortağı, düşünce arkadaşı, biricik sevgili dostu olmalı ki ondan bir çıkarımlar yakalayabilsin ve onu duygu dolu, dokunaklı okuyunca gözlerden yaşlar getiren buğulu duygu seline dönüştürebilsin gönülleri. İşte budur şairin şiirden kazancı.
Hissi kaybedilmiş kör kalan duyguları, ilahi ikram dokunaklı kelimelerin de ihsanıyla fâni can ile ihya ederek yeni anlam, yeni hava ve yeni bir duruş, yeni okunuş ve yeni şekil kazandıran gümüşten ellerin ayrılmaz bir parçasıdır kalem, şairin devasa varlığının yanında. Bu hususta birçok misalleri mevcuttur edebiyat tarihimizde.
Mesela Yahya Kemal Beyatlı’nın bir şiirinde bir kelime içine sinmemiş ve onu yıllardır yerine en güzel alternatifi koyma düşüncesi on yıl gibi uzun bir zamana tekâbül etmiştir. Mehmet Akif, istiklal marşımızı yazarken, bizim ‘’peşin fikirli insanlarımız gibi bir oturuşta yazıp yalayıp bitirmiştir’’ düşünce mantığından yola çıkmadan anılarına ve izlenimlerine ve edebiyat tarihine baktığımız takdirde; ilham aldığı her dizeyi bir kâğıda yazar onları bir yerde muhafaza edermiş. Bu durum uzun bir müddet sürmüştür. Birleşen on kıta belki de bağımsızlığımızın ete ve kemiğe bürünmesindeki en büyük etken zamanla yayılan düşüncenin tutarlılığı tasdiklerden yana ve her şeyden öte belki genel-geçer muteberliğiydi.
gönül dolusu sevgilerle...
Kalemdar 27.05.2013