Bana mutluluğun resmini çizebilirmisiniz?...

Ya da bir kalem alıp kelimelerle , mutluluğu kağıda dökebilirmisiniz?..

Acılarınıza rağmen ben mutluyum diyebilirmisiniz?..

Hüznünüzü gizleyip çatı aralarına atabilirmisiniz?..

Bir kibrit alıp tüm geçmişinizi yakabilirmisiniz?..

Yalancıktan gülücükler saçabilirmisiniz?..

Mutluluğu avucunuzda tutabilirmisiniz?...

Dertlerinizi hiçe sayıp hayata bakabilirmisiniz?...

Ne kadar zengin olursanız olun, benim hiç isteğim kalmadı diyebilirmisiniz?...

Mateminizi yaşarken şaka yapabilirmisiniz?...

Acınızın hissini yüzünüzde gizleyebilirmisiniz?..

Dünya boşluktayken ayaklarınızın üstünde olduğunuzu söyleyebilirmisiniz?..

Bunları tek tek düşünmek gerekir..



Peki birinin kalbini kırıp hiçbirşey olmamış gibi davranabilirmisiniz?..

Asrın suçunu işleyip ben masumum diyebilirmisiniz?...

Yasakları çiğneyip kuralcı olduğunuzu iddia edebilirmisiniz?...

Her olayda aksilik çıkarıp, olumlu bir insanı temsil edebilirmisiniz?...

Gözyaşlarını yağmur sanabilirmisiniz?...

Sineye dokunan acıya verilen tepki olan hiddeti, görmemezlikten gelebilirmisiniz?...

Yalan söyleyip ben hiç yalan söylemem , söyleyenleride sevmem diyebilirmisiniz?...

Ama eminim bunları yaparken düşünmezsiniz…





Mutluluğu yakalamak için peşinden koştunuzmu hiç?...

Yoksa mutluluk sizin ardınızdan mı geliyor?...

Hüzünlenmek için bir moda mı girmeniz gerekiyor?...

Ya da hüzün yakanızı hiç bırakmıyormu?...

Belkide hayatı hep ortada yaşıyorsunuz!...


Ama ne olursanız olun, ne olursak olalım, insan olmanın erdemliğini unutmayalım…

Mustafa KAPLAN

18.09.2008