2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
766
Okunma
Bazan tersyüz olur insanın hayatı. Hacmi büyür, sığamaz yaşadığı yere. Su gibi azizdir yalnızlığı.
Yakan topu kovalar, ip atlar, çizgi oynar çocukça. Doyamaz, doyuramaz.
Evet ya Berrin: Ercan Akarsu’nun kaleminden, Kanes yayınlarının dizgi ve redaksiyonundan bir kitap. Belki de yukarıdaki bezgin günlerinden birinde yazmaya kanaat etti yazarı bu kitabı. Belki de çok ötedendi yazmaya isteği. Henüz yirmi beşindeyken nasıl da gerçeğe dönüştürmüş düşünü?
Klasikler arasına girer mi, bilinmez. Oğuz Atay gibi geç farkedilir belki. Fakat kitabı erken ve vaktinde okuyabilenler için, pek çok şey vaadettiğini söyleyebilirim.
İç örgüsü, konu bütünlüğü gayet kıvamında. Final, asıl vurucu yanı ki, kendi adıma çok önemli bulurum finallerini kitapların. Yaşam finallerim pek iç açmasa da.
Söz içimde öbekleşir. Gurbet yeridir kâğıtlar. Sılaya dönüşün müjdecisidir kalem. İşte tam bu sırada, okumak yetişir.
Beğeni ile okumanız dileğimle...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz