Bu yazıyı daha öncede okuyup yorum yapamamış olmanın farkındalığı ile yazıyorum.Bekar ama tükenmiş olabilir mi insan,olabiliyor.zaman zaman en azından.Yukardaki örnekteki kadar yoğun yaşanmayan bir hayatta bile kendinize ait özel,huzurlu,mutlu zaman dilimleri bulmakta zorluk çekiyorsanız pekala bir süre sonra tükenmek kaçınılmaz olabiliyor.O zamanlarda herkesten kaçmak, tek başınıza doğanın içinde bir süre kafa dinlemek istiyorsunuz.O yüzden dediğiniz gibi mutlu minik zaman dilimcikleri bulmak şart başka yolu yok, ki doktorlara gitmek en son çare olsun o mutlu ettiği söylenen hapların mutlulukla uzaktan yakından ilgisi yok.Hayatınızın fişini çekmek için gitmek istiyorsanız o başka tabi yinede bir hayat var elimizde tüm zorluklarına, tükenmişliklerine rağmen en yaşanabilir haliyle yaşanması gereken.Saygılar.

Çok güzeldi Sevgili Fulya.

Meryem Uzerli örneğinin yanına, bizim evde ve dışarıda aynı anda çalışan, görünmeyen kadınlarımızı çıkartabilsek keşke.

Onun gibi kaç tükenmiş kadın resmedebiliriz acaba?


Tebrik ederim güzel kalemini.

Ben de tükendiğimi hissediyorum...ama asıl manasıyle değil...şu ikinci tanım
yorgun bir taşı bir karış öteye koymak istemeyeninden...
okuldan geldim yorgunum yemek yok-laf aramizda bugun esim evdeydi kahvalti masasi pek fena birakilmis couklara beslenme hazirlamis kendince mutfak ucmus yani-
ben tukenmiyim de kimler tukensin;)
Yazarım
kendime gelemiyorum ben
ne olacak

Hiçbir zaman boşa yazmiyorsun
Ve
Ablanın o kadar işe nasıl yetistigine hayret ve gıpta ettim; )

Sevgiler