AĞALIK VERMEKLE
AĞALIK VERMEKLE
Bu günlerde kahve sohbetlerinde seçim sonuçlarından sonra devletin yaşlılara sağladığı seyahat kolaylıkları konuşuluyor. Eğer seçim yatırımı değilse ve de kalıcı olacaksa 65 yaşını geçenler, kamu araçlarında şehir içinde parasız, şehirlerarasında yarı fiyatıyla seyahat edeceklermiş. Kamu araçları, devletin tasarrufundadır. Ona diyecek söz yok. Kamunun adıyla faaliyet gösteren özel halk otobüsleri gibi araçların ücretlerini kim karşılayacak? Yaşlıları sevindiren karar, işletmecileri üzmüyor mu? Bir yaşlı anlatıyor:
-Otobüste dengemi sağlamaya çalışırken titrek ellerimle hüviyet cüzdanımı sürücüye gösterdim. Sürücü kaşlarını çatmış, yüzünden düşen bin parça, bıkkın bir sesle:
- Geç emmi, geç, arkada bekleyenler var. Sürücü gayrimemnun, ben eziğim.
Vatandaş borç harç bir minibüs almış. Belediyede özel halk otobüsü olarak çalıştırıp hem borcunu ödeyecek, hem de kazandığı parayla geçinecek. Devletin, böylelerine “insanları bedava taşı” deme hakkı var mı?
Bence devlet, yaşlılara iyilik etmek istiyorsa onlara özel bir kart çıkarmalı ve bu kartlarla bir aracın taşıdığı yaşlı sayısını elektronik olanaklarla tespit edip, ücretini ilgiliye ödemeli. Böylece hem sürücü kullanıldığı duygusundan kurtulur, hem de yaşlı, minnetli ezikliğini yaşamaz.
Koca devlete“El kesesinden ağalık” yakışmaz.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.