Belki haklıyız belki de haksız

• 6 Nisan 2014 Pazar 22:09:00

Bazı insanlar vardır gözünden tanır insanı,duruşundan,hatta hakkında söylenenlerden. Belki haklıdır,belki de haksız, ya iyi yada kötüdür. Ortası varmıdır bilinmez. Kimisi Allah’la başlar söze, kimisi onu hiç anmaz. Safı vardır çoğumuzun, bir görüşü, bir duruşu. Doğrularımız vardır yanlış olduğuna inanmadığımız. Ortada bir yanlış vardır çoğukez ve bu yanlışı yapan bir yada birden fazla suçlu. Tellalız hepimiz çıkarız meydanlara; ülke elden gidiyor, onlar ajan kukla, ötekiler bizi hiç sevmez, bizim bizden başka dostumuz yok, bu ülkeyi seven burda savaş vermeli, işte onlar bütün kötülüklerin sebebi, uzak durun ötekilerden hain onlar din düşmanı,ayyaş, adam olmaz ondan, örgüt onlar, vatan haini,asmalı hepsini,sürmeli bu ülkeden,yoketmeli, yönetim bizim hakkımız... Dedimya safımız vardır hepimizin doğru olduğuna inandığımız, onları onlardan daha çok savunuruz. Biz günah işleriz onlar işlemez.Biz yalan söyleriz onlar söylemez, biz haram yeriz onlar yemez....
İsterseniz eskilere dönelim biraz sözde müslümanların değil özde müslümanların olduğu o güzel döneme;asr-ı saadete.Bir din düşünün ki
Dünyada emsali görülmemiş bir adaletin savunucusu güzel olan herşeyi kucaklayan kötü olan herşeye karşı çıkan bir anlayış,hayat tarzı. Bir sahabe sarhoş olan bir arkadaşını şikayet etmek ister Allah resulüne cevap net O Allah’ı sever Allah’ta onu. Şikayet yarıda kalır, Bir sahabe daha Bedir’in bağrında şehit içlerinden birisi defin sırasında kuş oldu cennete gitti der Allah Resulü hiddetlenir ’’ Ben bile emin değilken akibetimden nerden biliyorsun cennete gittiğini.’’ Hadi o peygamber onun yetiştirdiği koca yürekli Ömer’den söz edelim isterseniz. Yamalıklı hırkasıyla gurur ve kibirini ayaklar altına alan Ömer’den. Kapı kapı dolaşan o yüce ruhlu insandan, Vaaz vermek için girer camiye ’’ beni dinler misiniz ey müslümanlar.’’ diyerek başlar söze, cemaatten birisi atılır; ’’ seni dinlemem’’ neden diye sorar Hz. Ömer ’’bize dağıtılan kumaşlardan bizler gömlek dikemedik sen nasıl diktin.’’ Oğlu söze karışır ’’benim payımı babama verdim. Bir gömleğin hesabı sorulan koca Ömer. Veda hutbesinde Allah Resulünü yüzbinlerce sahabe dinler ve hiç merak ettiniz mi bilmem on bin sahabenin mezarı vardır Mekke ve Medine’de. Diğerleri nerde mi? Dünyanın her yerinde. Allah ve resulünün adını güneşin doğup battığı her yere ulaştırma gayesiyle çıktılar yola ve can verdiler bu uğurda.Dünyada ki en önemli şey birinin imanına vesile olmaktır. Klavye başından olmaz bu işler. Gitmek gerek çığlığın koptuğu her yere. El uzatmak gerek adı bilinmeyen diyarlara. Tellallığını yaptığımız, ön yargılarla yaklaştığımız,onları dışladığımız,ölümüne savunduğumuz, çığırtkanlık yaptığımız şu günlerde sözde müslümanlığı hakkıyla yerine getirmiş oluyoruz. Zira İslam inancına terstir bu düşünceler. İslam dini Hüsnü zan dinidir sui zan değil.Hangi dinden olursa olsun kişiler arasında adaleti baz alır,birleştirmeyi, hoşgörüyü. Ayrışmalara karşıdır. Hz.ömer’i yediler,Hz.Osman’ı,Hz.Ali’yi, Hasan ve Hüseyin’i ve daha nicelerini. onları bu sözler yedi bu sözleri söyleyenler yedi.Açın okuyun alimlerin hayatını atılan iftiralara bir göz atın şimdikilerden ne farkı var Şimdi sadece düşünün bu sözlerin tellallığını yapan bizlerin onlardan ne farkı olduğuna. Sözde müslümanlar sözüme alınan her kalpten özür dilerim. Allah’ın yolunda sevdiklerinden vazgeçerek dünyanın dört bir yanına gidebilecek karaktere sahip olduğumuzu unutmuşum...