“Deveci Dağı gibi yıkacağız!(Zile Deyimi..)

Seçimden bir gün önce Zile’de idim.iki arkadaş gezmeye çıktık.Bir seçim bürosu önünden geçerken yine tanıdığımız bir arkadaşa denk geldik.Selam verdik.Çalışmaların nasıl gittiğini sorduk?
Arkadaş bizi iyi biliyordu.O yüzden bize göre cevap verdi;
---Sizi Deveci Dağı gibi yıkacağız!
Doğma büyüme Zileli olduğumuz halde bu sözü ilk defa duyuyorduk.Hayret bunca yıl söylenmeyen bir sözü insanlar kendine göre nasıl yorumluyordu!
Güldüm…Arkadaşta güldü;
---Vallahi benzetme güzel ama tam bize göre, dedim.
---Neden, diye sordu?
---Dağı deviremezsin de ondan, dedim.Keşke başka bir benzetme söyleseydin.
---Yok yok,dedi.Bu kez kesin sizi yıkacağız.
---Hayırlısı olsun, dedik.Siz yıkılmayın da bizim için önemli değil.
İnsanoğlu böyledir.Siz ortamı yumuşatmaya çalıştıkça onlar sizi korktu zanneder ve daha da üstünüze gelir.Tıpkı kaybettikçe ortalığı yakıp-yıkanlar gibi..Adamlar kaybetmiş.Tamam.Mahkemeye vermiş,tamam.Adalet bekliyor, tamam!Peki, bu yakıp yıkmalar ne oluyor? Böyle mi adalet gelecek?Böyle mi kaybettiğin seçimi kazanacaksın?..Sadece yazıklar olsun diyorum!
--- Tabii, dedi.Kaybedeceğiniz kesin de onun için kıvırıyorsunuz.Yarın akşam görün.Deveci Dağı gibi sizi nasıl deviriyoruz!
Ben yine güldüm.Ve yine hatırlattım;
---Dağı yıkamazsınız.Zaten çok sağlam oldukları için adları dağ olmuş.Hele Deveci Dağı’nı asla yıkamazsınız.Bu benzetme de çok kötü olmuş.Hem zafer bekliyorsun hem de çaresizlik eseri sergiliyorsunuz!
---Yıkacağız, yıkacağız, dedi.Korkuyorsunuz baksana..Arkadaşım yine alttan aldı.Gülerek;
---Hayırlısı olsun, dedi.Güzel bir seçim olsun da kim kazanırsa kazansın.
Vedalaştık ayrıldık.Ertesi akşamı beklemeye başladık.
Doğuda Ağrı,batıda Uludağ, ortada Erciyes Dağı neyse bizim içinde Deveci Dağı aynı.Yaz kış Zile ona bakar.Başından bulut,derelerinden sular,çukurlarından kar hiç eksik olmaz.Nice eşkiyaların yatağı ve barınağı olmuştur.Yine de bütün çevre insanları bu dağı sever. Çünkü başka böyle yüce bir dağı yoktur.Aklımıza geldikçe döner bakarız.
Ben Dececi Dağı’nın dibinde görev yaptım.Yaylalarına kadar çıktım.Ama gözüm kesipte tepeye kadar çıkamadım.Anlatanlara göre tam tepede çeşme akarmış.Yaz kış buz gibi suyu varmış.Ben çıkamadım.Görmedim.Yarısına kadar gittim.Bir tarafı Zile Ovasına, diğer yanı Yozgat Yaylalarına bakar.Bize göre efsanesi bile olan koca bir dağdır.
“Deveci Dağı Efsanesi’ni M.Necati Sepetçioğlu’nun kaleminden okuya bilirsiniz!”
Böylece bu yaşımda bir Zile Deyimi daha duydum ve yazmak kısmet oldu.
Seçimin sonucunu merak ederseniz,Deveci Dağı’nı yıkamadılar.Onlar kaybetti, biz kazandık.Hem de Zile Deyimi’yle birlikte;
DEVECİ DAĞI GİBİ!

Kemal DOĞANAY