SEVGLİYE ÇAĞRI

• 27 Aralık 2006 Çarşamba 12:25:22

Nedenini bilmediğim bir arzuyla,bugün her günkünden daha çok istedim yanımda olmanı.....Kolay değil,sensiz olmak,içinin yarısını boş tutmak.Kolay değil,her sabah bir martı sesiyle irkilmesi bu yoksul bedenimin.....
Sadece bu ayrılığın,bu bu uzak olmanın,birbirimizden kopmak olmadığını bilmek.Sevgimizin bitmeyeceğini bilmek teselli dolduruyor yüreğime....Her ne kadar uzak oluşuyun uzunluğunu anlamasamda,bir sonunun olduğunu bilmek umutlandırıcı.....
Zaten herşey,umut edebilmekle başlamadımı?
Seni düşünüpte kendimi kaybettiğim vakitlerin anısına dalıp yürek telimin sancılarıyla ak sayfalara dökülüyor hasretim.
Bazan otobüsde,iki sevgili yanyana başlarını yaslayıp uyurken ki rahatlığında,bazan sokakta annesinin elini tutan bir çocuğun gözlerindeki güvende buluyorum seni....
Düşündükce Nazım,Seyrani olasım geliyor ve hep hasretini bir uçtan bir uca yakasım geliyor....
Bir kuş hafifliğinde sana akar yüreğim.
Yokluğunda yok olmaktan korkarak.Yaşadığım acıları şiirlerim anlatmıyorsa sana,bu acılarım bilki sensizliğin derin yaraları açan yüreğimi güçsüz bedenimi hasta eden hasretindir............!
Gel ey hasretim,aşım,ekmeğim,suyum,güneşim.Gelde merhem ol yaralarıma.Sevginle derman ol yorgun hasta bedenime.Sensizliğinle kanayan yüreğime sevgi ver bu kalp durmasın,yaşamasına izin ver HASRETİM!
Gölet olmuş nisan yağmurunun kadını seni bekler.Sensizlikle gözlerimden akan göz yaşlarıma,nisan yağmurları yetermi.......
Gewl ey artık hasretim...........!Bırak inadı,kavuşsun iki yürek,hayat bulsun nefes alsın.Gardiyanlıktan vaz geç,vurma artık prangalara yüreğini,vaz geç neye inat bu kime?
Btsin bu hasret doysun artık bu ÖLÜMCÜL ÖZLEM...................!