yağmuru esmer bir elif gecesi bu kent




siyah ıslaklık
zatürre aşk yanı
pencere pervazında
kırık dökük unutkanlık
ve sana uğurlama bir gemi gönderiyorum
denizi yok o kentin
karşıla gözlerinin okyanusunda

tahtadan yalnızlıkta
yürüyorsun çıplak ayak
duyuyorum duyuyorum adım atışını
saçlarında kutsal şarap siyahlığı
avucunun rahminde rüzgar
uzat yüreğini öpmeliyim
öpmeliyim
tamda kalbinin dudak hasretini

elif serinliği tren garı seyyah düşleri
ay kırılgan
bulutlar uykucu
sağanak sensizlik
uçurum bir suskunluk

yanı başımda
telgraf çeken aşk
üç kelime ardı üç nokta
sen ben biz yolculuğuna
son güvercin postası

eğil teninden akan sularla yıkamalıyım aşkı
aşk sonradan yazıldı şiirin kirli yüzüne
artık temizlenmeli
bırak tuzlu acılarını
yıkansın sevda

ve ruhuna koşmaktır elif sığınması
eylülde kuru dal acısı
en yağmurlu yerinde bak özleme
gözlerinin hecesi konuşsun hayallerle


ismine uğrak uzaklığın senfonisi