KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 897 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
İnsanlıkta son nokta bu olsa gerek....
Bu yazı bir değerlendirme ve fikir barındırmamaktadır.
20.03.2014 Perşembe günü yaşadığım bir olayı aktarmak istiyorum.
Özel sektörde bir şirkette çalışıyorum, malzemelerin tamamı barkotlu olduğu için
İşimiz gereği her ay düzenli olarak sayım yapıyoruz.
Genelde sayımda bizim birimde çalışanlar ile beraber sayım sonrası bir yemeğe giderdik,
Perşembe günü olan sayımda dışarda yemek yerine malzeme aldırıp kendi aramızda mangal yapmaya karar verdik.
Sayımı yapan kişide bizimle olacağı için Menü oldukça zengindi diyebiliriz.
Mangalda etler pişince dışarıda kurduğumuz masanın başına geçtik ve birlikte yemek yemeye başladık,
Şirket çalışanlarından birinin oğlu arada gelirdi yanımıza o günde geldi ve
Suriye yararına düzenlenen bir konferansa ait biletlerden alır mısınız? diye sordu.
Fakat biletlerden yanında olmadığı için yakında olan evinden alıp geleceğini söyledi ve ayrıldı yanımızdan,
Bir süre sonra geri geldi ve biletlerin ücretini söyleyerek alıp almayacağımızı sordu.
Masada 11 kişiydik 8 adet bilet alındı ve biletleri veren arkadaş ayrıldı.
Herkes yemeği ile ilgileniyor ve konuşmuyordu.
İlk konuşan bizim birimin başındaki bayan oldu; Ben kendime bakamıyorum, Suriyelilere mi bakacağım.
Ve ardından sayımın başında olan kişi; Hayır ne güzel ülkeleri var neden savaşıyorlar ki otursunlar oturdukları yerde, bize mi sordular savaşırken.
Ardından benim yanımda çalışan bir kişi; Neden yardım edelim ki, yarın o duruma biz düşsek onlar bize yardım edecek mi?
O andan itibaren masadakilerin çoğu aynı fikirleri paylaşmaya başladılar.
İlk konuşan üç kişinin önlerinde olan ‘’yemeğe baktım, birde söyledikleri sözlere’’artık diğerlerinin söylediklerini duyamayacak kadar çökmüştüm hissiyat olarak.
Şansım varmış ki mangalın kurulduğu yer onlardan uzaktaydı, yanlarından ayrılıp mangalın başına geçtim ve sustum o günü kimseyle muhattap olmadan bitirdim.
Söze başlarken dediğim gibi, olaya kendi fikrimi, duygumu karıştırmamaya çalıştım.
Kullandığım resmi mangal başladığında çekmiştim…
Hayal kırıklıklarımla..
Enes KARAİSMAİLOĞLU
22.03.2014
YORUMLAR
İslamiyet arap yarımadasında doğdu sonra hilafetin osmanlılara devrolunmasıyla islam dünyasının hamiliğide araplardan türklere geçti.Türkler o zamanlardan beri islamişyetin hatta diğer dinlerin koruyucu,kollayıcısı bir devlet olarak gerektiğinde tüm komşularına yardım elini uzatmıştır.Bugünlerde elimden düşmeyen incir kuşları adlı bi roman var.Boşnak-sırp savaşına götürüyor bizi.Zamanın hükümetinin boşnaklara verdiği desteğin boşnaklarca nasıl unutulmadığını yine yeniden hatırlatıyor.Türkiyenin misyonu biraz daha geniş ve imkan elverdikçe sınırlarımızda olanlarada kör ve sağır olmamak gibi bir görevinide yerine getiriyorsa bundan rahatsız olmak niye ? Savaş bugün olra içinse yarın (Allah korusun) bizide bulabilir.Bana dokunmayan yılan bin yaşasın diye bir insanlık olamaz !
maybull tarafından 6/1/2014 10:03:21 PM zamanında düzenlenmiştir.
Maalesef, hicret ederek yanlarına gelen din kardeşleriyle akla gelebilecek her şeylerini paylaşarak Ensar sıfatına nail olanlarla aynı dindeniz, ama tavırlarımız ne kadar farklı... Allah sonumuzu hayreylesin.
Selâm ile.
