SONSUZ ÖTELERDE

• 14 Mart 2014 Cuma 12:11:53

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

Yeni bir günün sabahı...

’ Önce kendine gülümse’ diye yazılmış bir vakit banyo aynasına kırmızı rujla . Sevimlilik yapmaya çalışıp aynada kendime , zihni sinir bir gülümseme fırlatıyorum hızlıca.

Giyinmenin işgence olduğu günlerden biri. Söyleniyor da söyleniyorum gardıroba . Elime geçirdiğim ilk gömleği tam giydim derken , tüm düğmelerin yanlış iliklendiğini fark ediyorum . Düğmelerin intikamı acı oluyormuş. Hadi bakalım yeni baştan .
Bu sefer ki gülüşüm daha içten. Daha kendini kabul eder cinsten.

Sonra özür diliyorum kendimden ve gömlekten. .Ustamın hatırlamayı unutma dediği sözleri geliyor aklıma. Teşekkür ediyorum bu sefer de gecikmeden.

Mutfak penceresinin kolu tırmalanıyor bir çift pati tarafından. Evet , kahvaltısı geç kaldı bugün bizimkinin. Hep düğmeler yüzünden diyecekken , bir gülümseme de oraya bırakıp , her şeyin yerini ezbere bilen ellerimin hızla yaptığı hazırlıklar , zihnimden geçenlere karışıyor.

Akşam mayalanan yoğur ,üstünde enfes kaymağıyla ,tam kıvamında , arz -ı endam ediyor dolapta. Ev yapımı bir hayal dünyasının tam ortasında.

Bir sanrı hali sanki . İki ayrı yerde o rutin işler sırasında insan. Hem eksiksiz yapıyor elleriyle işleri , hem de diyar diyar geziyor bu aralıkda. Bir nefes mesafesi uzadıkça uzuyor...

Aynaya koşuyorum yeniden. Göz kalemiyle bir patika yol çiziyorum kirpiklerimin hizasında , olmadık yerlere gidiyorum yine.
Ya saçlarım... Onlar söz dinlemez ki hiç. Kendi havasında. Kime çekmiş ki diyecekken , susuyorum işte...

Alber Camus mu demişti o sözü ? ’Fırtınanın şiddeti ne olursa olsun , martı sevdiği denizden asla vazgeçmez’ ,diye.

Bir nefeslik zaman da bu söze armağan olsun o zaman.

Sonsuz ötelerde .
Isıtanım bugün , ılıştıran , alıştıran , aydınlatan.

Bugün kendimden öte. Bugün la mekan , bugün la zaman ...