Bazı Düşler

• 10 Mart 2014 Pazartesi 22:30:55

Birini arıyorum.
O birle daha karşılaşmadım.
O birle daha iki kafadar olmadık.
Daha kendisiyle bir araya gelip memleket meselelerini enine
ve boyuna masaya yatırmadık.
Daha beraber dakikalarca yağmur altında ıslanmadık.
Daha bir şiirde aynı yol için yürümedik.
Daha birbirimizden uzaktayız.
Çok uzaktayız.
Bu uzaklık kısalmıyor.
Bu uzaklık genişliyor gün geçtikçe.
Her gelen yarında hayaller bitiyor(muş)...

O bir, bir türlü karşıma çıkmadı.
Bu gidişle çıksa da, zor çıkar.
Zor selamlaşırız.
Zor muhabbet ederiz.
Zor birbirimize bakacak vaktimiz olur.
Zor Zap Dağı’na gidip çiçeklerle baharı karşılarız.
Zor birlikte Mezopotamya Ovası yeşiline dalıp denizden esintiler duyarız.
Zor Mardin tarih tarih ve sokak sokak tozarız...

Birini arıyorum.
Onun nerede olduğunu bilmiyorum.
Nerede yaşadığı hakkında zerre fikrim yok.
Ona dair bağışlayın beni ama cahilim.
Ona dair kör bir kuyu gibiyim.
O kuyuda Yusuf da kayıpta.
O kuyu bitmiyor.
O uyku devam ediyor.
Ancak sonuç olumsuz.
Fakat operasyon başarısız.
Eve gelmek, boş el.
Hep...

O bir, ortaya çıksa.
Çıksa da muradıma ersem.
Çıksa da ben de bayram etsem.
Önüme atılsa da ben de bayramlar yudumlasam.
Ellerimi sıksa da, acısa canım.
Sırtımı sırtını dayasa da, mor dağlar kıskansa...

Yok.
Yok o bir her kim’se gelmiyor.
Uğramıyor dünyama.
Dostluğuma erişmek derdinde değil.
Beni bilmeme arzusunda.
Beni kendi hallerime teslim etme sevdasında.
Beni satırlarımla yalnız bırakma amacında...

Ve bazı düşler imkansız gibidir.
O bir gibi.
O içimde güzel büyüttüğüm insan gibi...