Her şey aldatmaca

• 10 Mart 2014 Pazartesi 15:00:36

Kim mutluluğu kaleme almış ki. Bana cevap verdiğinizi duyar gibiyim, susun sakın cevap vermeyin. Aklınıza gelen her neyse aldatmacadan başka bir şey değildir. Size çaresizliliği mizahi bir şekilde anlatabilirim ve asıl olan acınası durumu gözardı etmeniz kaçınılamaz olur. İnsana yaşama sevinci aşılayan mısralarda bile bir hüzün vardır, acı vardır. Hüznü tatmayan mutluluğu nasıl tasfir edebilir ki. Hiç acıyı tatmamış birini şuan mutlu olduğuna inandirabilir misiniz. Hayattan hep daha fazlasını istedik. Büyük umutlarımız, büyük hayallerimiz vardı. Ne zaman büyümeye başladık umutlar azaldı. Umudu yitirmek ölmek demekti, ama umudu yaşamla paralel sürdürdük. Yaşam kısaldı-umut daraldı. Hayaller ise grileşti. Net görülemez oldu. Zamanla kompleksleşti ve alıştık o karmaşaya. Umut ve hayali belli bir nizama soktuk, yaşamın akışına kapıldık, zamanla hepsini, her şeyi tükettik. Sonunda ne mi oldu? Bazı şeylere uzanamadık. Yakalayamadık.