Yıllarımı verdim içinde olmayan kimse için anlamsız tabii başa gelmeyince bilinmez sırlı sular... Mühim değil zaten bilmesinler... Çekenle çekmeyenin aynı göründüğü diyarda... Herkesin bir kalbi var, herkesin bir algılayış farkı. Size normal gelen başkasına acı verebilir. Kalpleri bir tek Allah bilir. Yaşananlar kolay unutulmaz. Zaten unutulsa yaşadın ne önemi var? Ders alarak bakmak gerek geçmişe... Yoksa bakmanın da bir önemi yok hali zarın... Görebilene ne mucize... Ben söylenenden çok icraat edene hayranımdır... Çünkü o sözlerin kanadı yok ama havaya savruluyor hepsi... İlahi kudret ah ile geri döndürüyor söyletene, göze hacet yok... Beklesinler... Ne kadar kısmetsizim ne kadar nasipsiz Allah bilir. Şans yoktur gerçi. Yazılıdır yaşanır. Bir gün bir yerim kırıldı yıllarımı verdim içinde olmayan kimse için anlamsız tabii başa gelmeyince bilinmez sırlı sular... Meğerse tüm hayallerim yerle bir olmuş ben onu can saymışım... Şimdi o sularda yüzüyor hak etmeyen ne varsa... Ve sanıyorlar ki olması gereken buydu. Kader buydu. Hayır öyle değildi, kader zaten yol ayrımlarını gösterir yol sana aittir. Çaresiz değildin ve sen başka bir yol ayrımı seçtin. Bir gönül kırarak... Sonra döndüm dedim ki; kim daha çok inanmış, kimmiş sadakati bilen, kimmiş sözünde durup vazgeçmeyen... Ben sen de kendimi görmüşüm, kendimi... Seni ben affettim inan, adını ifşa etmeme lüzum yok, söze hacet yok... Ama dert veren Allah’ı o kadar sevmişim ki acıma tutundum kaldım... Dedim ya zaten ’’Herkesin bir kalbi var, herkesin bir algılayış farkı’’... İnsanın elinin görme kabiliyeti olmadığı gibi kalbinin de ALLAH’ tan başkasına aşık olma özelliği yokmuş... Kalbin ibresi onu bulmak üzere programlanmış diğer her şey gelip geçici imiş... Herkes terk edermiş de o terk etmez imiş...


Allah ile kalın,


Aşk’la!

Jasi