Söze nerden başlıyayım bilmiyorum. İyi bir konuşmacı değilim, hele iyi bir yazar asla.
Hayatımızdaki insanlardan bahsetmek istiyorum. Eş dost, akraba… her kimler ise işte.
Sosyal varlıklarız evet, bir başına yaşamak ve kabuğuna çekilmek bizler için imkansız. Hatta o kadar sosyaliz ki artık tüm hayatımız sanal alem neredeyse. Arkadaşlıklarımız, dostluklarımız ve neredeyse evliliklerimiz bile sanal alemdeki sosyal hayatımızın etkisi altında. Ve bende bu sanal alemde sosyalleşenlerden biriyim. Bu yüzden daha çok “sanal yaşantımızdan” bahsetmek istiyorum.
Genel aile yapımızda hala internet arkadaşlıklarına karşı çıkanlar olduğu gibi artık bunu çok normal karşılayanlar da var elbette. Ve bende sanal alemden pek çok kişiyle tanışmış biri konumdayım.

Doğruluğunu ya da yanlışlığını tartışmak yersiz bence. Ama şunu biliyorum ki hayatımıza giren hiç kimse öylesine girmiyor. Hepsi bize bir şeyler öğretiyor. Kiminin hikayesi bize bazı dersler veriyor, kiminse karakteri. Ve ben şuan gerek reel hayatımda gerekse sosyal medyadan hayatıma giren kişiler için yazıyorum bu yazıyı.

Şimdi! Direk size sesleniyorum tüm tanıdıklarım!
Hepiniz ama hepiniz bir şeyler öğrettiniz bana. Kiminiz sıcak kanlı bir gülümsemenin ardından sinsi bakışlar fırlattınız kalbime. Böylece ben maskeli yüzler de olabileceğini öğrendim. Kiminiz candan ve samimiydi, çıkarlara bulaşmış bir dünya da hala çıkarsız sevgilerin ve dostlukların olduğunu gösterdiniz bana. Ve ben böylece dostluğun gücüne inandım. Kiminiz hep şirindi, candan davrandığını göstermeye çalışıyordunuz sonra bir baktım ki herkese aynısını yapıyorsunuz. İğrendim sizlerden ve ben böylece iki yüzlü insanların varlığını öğrendim.
Bazılarınız ise, benimle konuşurken farklıydı, bir başkası ile konuşurken daha farklı, karaktersizliği öğrendim sizlerden. Bir dediği bir dediğini tutmayan şahsiyetsizliği öğrendim. Kiminiz de vardınız ki, sadece tebessümünüz yetiyordu samimiyetinizi anlamak için, güveni öğrettiniz bana.
Kiminiz dostluğu yürütmeyi hep benden beklediniz, ben biraz geri çekilince siz de çekildiniz ve ben sizlerden gönül bağlamanın öyle kolay olmadığını öğrendim.
Ne yazık ki kiminiz ise sıkı sıkıya bağlanmışken yüz üstü bırakmayı öğrettiniz bana. Alt üst olmayı öğrendim sizden. Kayıtsız şartsız kimseye güvenilmeyeceğini öğrendim.

Akıl yaşta değil, tecrübedeymiş bence. Toyduk, alacak çok yolumuz vardı ve sayenizde ben yol aldım. İnsan tecrübeleriyle büyürmüş. Sizler, hepiniz birer tecrübe oldunuz bana.
Büyüdüm sayenizde.

Şimdi! Hayatımda ister iyi, ister kötü sonuçlar doğursun farketmeksizin hepinize kocaman

TEŞEKKÜRLER…