DOSTUMA....

• 25 Aralık 2006 Pazartesi 19:45:20

Tutki bir kır menekşesiyim.İnce... duygu yüklü ,dost.Herzaman gülümserim insanlara.Ve yakınımdır toprağa...
Yağmur sonrası mis gibi kokan toprak;ölümü özletir.Bir an önce Allah’a kavuşma arzusu. Tüm isyanım sevgiyi ve dostluğu ayaklar altına alanlara. Bugün yaşıyorsam ,mücadelem sevgi ve dostluk için.Bir zerrecik de olsa yaşama hevesi yok içimde.
Dikkatli bakarsan menekşeye gülümseyecektir. Sana gülümseyen menekşenin dostluğunu geri çevirme.

Kimi zamanda karanlık gecelerde parlayan bir ay olurum.Aydınlatmak için sevgi dolu yürekleri.Ümit olmak için karanlık düşüncelere.Müjdelemek için yarınları...
Sırla dolduğum anlar bükülür belim.Ozaman da nazlı bir hilal olurum.Yıldızlarla kaynaştığım olur ki; yinede yalnızlığımı unutturamaz koca evren.
Ayın onbeşinde Dolunay’dır ismim.Vurur şavkım yeryüzüne.Bu öyle bir andır ki; seyrine doyum olmaz.Bütün dostluklar ayın onbeşi kadar güzel olsun.

Kaldırırda başını gökyüzüne, görürsen bir ay
ister nazlı bir hilal, istersen dolunay
bilki orada ben varım ve sana el sallıyorum

YÜZÜNDEKİ GÜL SOLMASIN
DAİM OLAN SEVGİLERİMLE....