BİZİ YIKAN,ONURUMUZU AYAKLAR ALTINA ALAN İŞTE BU!..

Efendim neymiş, bal tutan, parmağını yalarmış
Bana değmeyen yılan, bin yaşasın,
Benim memurum, benim vekilim, işini bilir
Ona bir haksızlık yapılmışsa, bana ne?
Ucu bana dokunmayana kadar, yaşananları görmem, duymam bile
Tatlı, talı yiyen, bir gün gelir, acısına da katlanır, bana ne?
Keser olur, yontarım hep kendime, fakirden, fukaradan bana ne?
Offf aman boş ver, yaşananlardan bana ne? Vatanı ben mi kurtara cam
Ben bu gün kazandığıma bakarım, altta kalanın canı çıksın, bana ne?
Aman boş ver, çalmayan, çırpmayan mı var, bu ülkede?
Boş ver, Rabbena, hep bana, yalnız bana
Devlet malı deniz, yemeyen keriz
Daha örnekleri çoktur, bu söylemlerin, bu mantığın sahipleri küçülmeyecek derecede oldukça fazla, hemide dudak uçuklatan cinsten
İşte bizi biz yapan değerleri zehirleyen düşünce, asıl eyleme dönüşünce işte o zaman
Göze çarpar acınacak hali
Kine kibir’e dönüşür düşüncesi, kefene cep diktirmeye kalkar, frenleyemez kendisini içine sığmaz hırs ihtirası, vahim olur hali
Atı alan Üsküdar’ı aşmış bile
Bizde otururuz, kadere bağlarız acınacak halimizi
Günaydın, günaydın güzelim Türkiye!...

______Ali Cemal AĞIRMAN______