Fino mahallenin tek sahipsiz köpeği,
Ne aşı parası harcandı çocuklarına,
Ne yeşil kart verilmeye layık görüldü,
Emekli maaşı da bağlanmaz Fino’ya.

Gözleri henüz açılmış üç kediciğin
Anaları kaldı zalim tekerler altında,
Olayın tek tanığı Fino, zifiri karanlıkta.
Elvermedi olacaklara, cız etti yüreği,
Yedi yavrusu ile birlikte alıp koynuna,
Allahtan Fino emzirdi enikleri;
Ve aldı azrailin elinden, hepsini gerisin geri.

Geç oldu ama iyi oldu,
Önce millete önerdim yılın anası seçilmeni.
Sonra yurttaşlığa alınman için,
Devlet Baba’ya verdim dilekçemi..

Biliyor musun soylu köpek?
Bugün nüfusuma da aldırdım seni,
Ve yirmidört ayardan yazdırdım künyeni...

Not: Köpek de olsa, ANNE’lik böyledir işte... (Yavrusunu daha öpüp koklamadan cami avlularına terk eden ya da boğup atan taş kalpli canavarları nefretle kınıyoruz tabii.)
Tüm annelerin ( insan da olsa, hayvan da olsa, böcek de olsa... ne olursa olsun, kendinden bir eş doğuran işte) anneler günü kutlu olsun...
Çünkü dünyada anlatılabilen en şerefli olgu ve varlık ANNE olmak bence.