Kanserle Dans

• 28 Şubat 2014 Cuma 22:01:38

İnsanlar birbirini yaşatarak yaşar ve hayat meşalesini birbirine devreder koşucular gibi.

Soğuk mu oralar? Belki de sıcaktır. Hiç görmediğiniz kadar sıcak, yüreğiniz kadar sıcak. Yanınızda melekler vardır. Her yer bembeyazdır saflığınız gibi, her yer toz pembedir hayalleriniz gibi.

Çok insanla tanıştım ben. Çoğunu unuttum çoktan. Onlar da beni unutmuştur eminim. Kızmam hiçbirine, alınmam, üstüme almam.

Hayat çok hızlı bir tren gibi. Senin camından baktığın çok hızlı bir tren. Ne çok şey görürsün o camdan ve ne kadar azını hatırlarsın. Sizinle tanıştığım günü hatırlıyorum mesela. Bilindik, alıştığımız tanışmalara benzemiyordu bizimkisi. Bir "BULUŞMA" gibiydi daha çok, bir "KAVUŞMA". Beni, benim sizi sevdiğim kadar sevdiğinizi gördüğümde çok rahatlamıştım. Çok korkmuştum beni sevmiyorsunuzdur diye. Dokunurdu öyle olsaydı. Sizin de beni seviyor olmanız lazımdı. İnsan yaşarken hep bir aferin ararya hani, sizin beni sevmeniz benim en büyük aferinimdi. Ben çok özlerim sizi çok. Uyandığımda gittiğinizi duyacağımı bilseydim, uyanmazdım. Bir daha yatsam, uyusam? Siz dönene kadar uyanmasam? Ama hayır, vakit güçlü olma vakti, sizin için herşeyin üstesinden gelme vakti. Siz kanserle dansın 3 prensi. Herkesin yüreğinde hem burukluk hem de güç timsalisiniz artık. Zaferin sevgisi, Sezerin umudu, Muratın gücü. Çok özlüyorum sizi ve size söz! Sizin için olacak bütün zaferlerim