KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
mağlup
öyle çok şey yaşanır ki ardısıra..ne sen hızına yetişebilirsin nede hayat yavaşlayıp senin yetişmeni bekler..
ağır aksak düşe kalka üzerine devrilen onca yükün altında debelene debelene ermeye çalışırsın yarına..hesabın kitabın birbirine karışır..neresinden yakalayacağını bilemediğin bir karmaşanın kırkbir düğümünden birinde takılıp kalır aklın..
her gün yeni bir vaveyla kopar zihninde..labirente dönmüş düşüncelerin içinden sıyrılmaya çalıştıkça kaybedersin yolunu..
telefonun çalması bir kabus kapının tıklaması ayrı bir kaos haline gelir..nutku tutulmuş onca günün içinde sessizliğine sarılmak istedikçe acımasız bir gürültü kuyusunda bulursun kendini..
hayat adil davranmaz bunu öğrenmişsindir çoktan..ama bu kadar ağır bedeli olan ne günah işlemiş olabilirim diye düşünmeden edemezsin..
sonra kopar inceldiği yerden düğümler bir bir..kimi boynuna dolanır kimi kalbine..
arkasından baktığın onca yaşamışlığının sadakası olur yaşadığın ömür..
yüzlerine baktığın insanların o yalancı tebessüme inanıp karşında şen kahkahalar atması en büyük tokatıdır zamanın..
çünkü herkes masumdur..
çünkü hiçkimse farkında değildir..
hayatının duvarından kırılıp düşen bir seramik parçası olduğuunun..
çünkü
daha baştan yenik başlamışsındır oyuna..
çünkü
haktan mağlupsundur..
YORUMLAR
yıldızın tersten kayar, gözyaşın içine akar, gökyüzü gridir hep sana ve nasibin hep bir perde ardında..
için yanar.. kanar yaraların kimselerin göremeyeceği köhne yerlerde, her nefesin beyaz bayrak çeker hayata aslında çünkü galip olacağın tek bir an yoktur, fırsat vermez ömür sana.. ne günahım var?
günah değil filmini oluşturan kareler.. siyah- beyaz.. senin siyah kısmın ağır basar..o kadar ağır gelir ki beyazlarınla karışır katıklanır ortaya griler çıkar.. gökyüzün gibi..
herşeyin bir anlamı var canımın içi herşeyin bir açıklaması
geleceğinin geçmişinden daha güzel olmayacağını kim nereden bilebilir ki?
Bazen düşünülür böyle zor günlerde ...
Tüm özellikleri ile yaşam durur önümüzde. İçindedir tüm ruhlar . O yumuşak kısımları yok mudur hele yaşamın aşık olduğumuz zaman, çocuk sahibi olduğumuz zaman gibi bizi hayata ılımlatan. Bu durumlar en katı ruhları bile yumuşatan değil midir ? Böyle anlarda yaptık, başardık oldu deriz, mutluluğu bitene kadar yaşarız.Ancak yaşam doğumun tersi ölümü gösterdiğinde ya da kötülüğü hayatımıza dahil ettiğinde aniden donarız ve aynı anda yanarız.Oysa Tanrı bize daha yüce olanı göstermiştir sadece bizim henüz bilmediğimiz. Sonradan fark edeceğimiz.
Desem kırmam değil mi seni canımıniçi ?
Sevgilerimle
İpekyildiz tarafından 2/28/2014 2:59:01 PM zamanında düzenlenmiştir.
