ZAVALLI KORKUM




Gecenin alaca karanlığı kendimce karalıyordum yazıyordum yazmayı bile beceremiyordum saçma sapan aklıma gelen ne varsa işte bekçimiz olan sefer emmi
Masamın başına geldi yatma vakti hadi kızım geç oldu git odana artık burada kalma süren bitiyor. Yer bul kendine burası evim yıllarım geçti nasıl giderim nereye yapayalnız ne yaparım
Düşünürüz kızım git uyu
Odama koştum üç arkadaştık ne yapacağız gidecekmişiz yaşımız doluyormuş
Rahmetli Ayşe’m sustu evet gideceğiz içimi korku aldı biz sokakta mı kalacaktık evimiz neresi olacaktı sabaha kadar uyumadım bir gün geçti yarın ikinci gün bitiyor tutunduk birbirimize
iş yok para yok kalacak yer yok artık fallarda aramaya bıraktım şansımızı okul bitmek üzere idi okulumda çok faaliyetler katılmıştım Türk bayrağıma sarılıp sahnelere çıkmıştım şarkılar söylemiştim roller almıştım nereye giderdim .
Gün geldi zaman doldu çocuktuk yaş on sekiz olmuştu biraz daha idare edildik
Her gün gidiyoruz dedik gidemedik tiren rötar yapmış diyerek geri dönüş okula
Sonrası başka başka yerlerde kalarak şehri terk edemedik iki manevi abim vardı onlara
yemek yaptım iş dönüşlerinde iki arkadaşım gitti onlar kardeşti bende bekledim kendime bir yuva buldum orda kaldım uzun bir süre sonra başka evlere misafir oldum gecenin sonu sabahın erken saatinde rüyama giren bir haber zilin çalmasıyla gerçeğe dönüştü beklediğim tayinim çıkmıştı ve ayrıldım üzülerek ilk maaşımla hediye aldım ziyaretime gelen menekşe ablam ve eşine çok iyi mükemmel insanlardı .yıllar geçti
yaş on sekiz gece rüyalarımda evsiz kalışımı görürüm korkarak uyanırım nereye gideceğim sokaklarda kalışımı izlerim --------- karanlıkta