KIBRISTAYIM
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Her sabah erken kalkarım.Uyuyan insanları hiç sevmem.Sabah erkenden kalkıp camları açmak ve hayata geçmek isterim.
Kahvaltı hazırlar ,etrafı toparlarım.Çocukları okula yolladıktan sonra yürüyüşe çıkar,dönünce de günlük işlere girişirim .Dinlemek istediğim bir şey varsa sesini açar, iş yaparken odalarda dolaşarak onu dinlerim .Evde fış fış diye birinin uyuma sesini duymak, benim için berbat bir şeydir
.Ne yazık ki, koyunun sevmediği ot burnunun dibinde bitermiş.Bu konuda ev halkıyla hiç de uyumlu olduğumuz söylenemez.
Bir evde, sadece bir kişi uyumayı sevmiyorsa çok zor.Erken kalktığım için suçlu konumundayım.Sürekli gürültü yaptığımdan şikayet ediyorlar.Bazen akılları başlarındayken ,onlara uyumanın ne kadar kötü bir şey olduğunu anlatmak istiyorum ve anlatıyorum da. Konuşurken bana hak verseler de,hayata geçirmeye sıra gelince yine yalnız kalıyorum.
Yine böyle kızgın bir günümde, kızıma uyumanın ne kadar kötü olduğunu anlatıyordum .Uzun zaman beni dinledi.Söylenecek sözü yoktu,çünkü haklıydım.’Tamam anne haklısın ,ben de hiç uyumak istemiyorum ama evlenince hayatımı bir düzene sokacağım,kendi evimde hiç uyumayacağım ’dedi.Bu cevap karşısında şok oldum tabi.İçimden onu bir güzel pataklamak geldi ama küçükken bile hiç el kaldırmadığım bir çocuğu on dokuz yaşında dövmem söz konusu bile olamazdı.
Bu cevap beni çok şaşırtmış ve düşünceye sevk etmişti.İnsan çocuklarını büyütürken onların güzel eğitim almalarını ,doğru yetişmelerini çok önemsiyordu.Hayatımızı rafa kaldırıp ,biz onlara kendimizi feda ederken ,onların aklında yeni bir hayat ve yeni planlar olması çok garipti.Bulundukları anı ve hayatı güzel ve doğru yaşamak değil de,ilerideki hayata konsantre olmuşlardı.
Bizim bunda günahımız neydi ?
Vardır elbet bir günahımız ve yanlışımız .Yoksa böyle olmazdı.Ertelenen bir hayat...Nereden öğreniyorlardı ki çocuklar bunu ? Böyle bir örnek görmeden ,nasıl oluyordu ?
Kendi çocukluğumu düşündüm bir an.Annem ve babamdan ayrı bir hayat hiç düşünemezdim.İlerde ayrı bir hayatım olacağını ,o zaman çok şey yapacağımı tasarlayamazdım kafamda.Benim hayatım annem ,babam ve kardeşlerimdi.Evi benimsemek, o evde olacak her şeye sahip çıkmak öğretilmiş miydi bize ? Bunlar öğretilen ve öğrenilen şeyler miydi acaba ?
Her neyse, şu an kendimi çok başarısız hissediyorum.
Bunları unutmayacağım ama.Onlar evlendiklerinde olur olmaz evime gelmelerine izin vermeyeceğim ve hiç bir yüklerini çekmeyeceğim .İnşallah tabi.Evim diyorum çünkü benim evim ,onların değil.Eğer onların da evi olsaydı, birazcık olsun sahip çıkardılar bir şeylere.
Şimdiden ben kızıma söylemeye başladım .Öyle evlenince, ikide bir bu eve gelmek yok diye.Zaten kapıya bir yazı asmayı düşünüyorum.Yazıda şöyle bir not olacak.Kıbrıs’tayım !...
Evet ben hep Kıbrıs ta olacağım .Karalıyım !...
YORUMLAR
Bırakın yatsın uyusunlar.
Ben çocuklarımla birlikte yaşadığım günleri özlüyorum.
Dar evlerde büyüttüm onları. Bazen ev eşyalarından ve evden utandılar biliyorum.
Oysa benim için hiç önemli değildi böyle şeyler.
Zamanı gelince onlar da erken kalkıp, işlerine gidecekler,
annelerinin evinde, anne evinde gibi rahat yaşasınlar.
İlerde Kıbrıs'a değil, onların yanına gideceksiniz, özlemle..
tebrikler,
sevgilerimle..
BENCEDE ÖYLE YAPINIZ..HERKES YUVASINDA MUTLU VE ŞEN OLSUN..HERKESİN HAYATI KENDİNE...MALESEF Kİ HAYATIMI VERDİĞİM İNSANLARDAN ÖYLE BİR BİR DARBE YEDİM Kİ..ŞİMDİ BENDE AVRUPAYA AÇILIYORUM ARTIK ...
AY BUGÜN BEN PARİSTEYİM CANIM...DİYORUM...
YENİ NESİLDE AKILLI HERŞEYİ YERLİ YERİNDE YAPMAK GEREK FAZLA ÖZVERİ KEŞKELERLE SANA GERİ DÖNÜYOR AMA İŞ İŞTEN GEÇMİŞ OLARAK
SEVGİ VE SAYGILARIMLA
Yürükçü
Maksat inat değil mi. Ben de sana inat, ayı olmayı isterdim..Kışın bir yatardım uykuya taaa yaza kadar.))))))))))))))))))))
Şaka bir yana '' Kıbrıstayım '' Yazısı hiç de fena fikir değil. Bunca sene baktım büyüttüm bir de bundan sonra onların yükünü çekmek istemem doğrusu.
Selam ve sevgilerimle.
Yürükçü
Kıbrıslı mısınız? Kıbrıs'ta olacağım ne anlam içeriyor? Bir de en önemlisi ilk yorumu yapan kişiye sesleniyorum siz Kıbrıs hakkında ne biliyorsunuz ki erken kalkılacak en son yer diye yazmışsınız? Bir cümleyi yazmadan önce bir kez düşünmenizi öneririm.
Yürükçü
Kıbrıs erken kalkılacak son yerlerden biri yalnız. Hatta tıpkı Yunanistan'da olduğu gibi siyesta yapıyorlar yanlış bilmiyorsam. Yani mutlaka günün belirli bir bölümünü uyumakla geçiriyorlar. Yani eğer sadece kapıya o notu koymak yerine Kıbrıs'a gitmek istersiniz diyeydi. Hem sırf çocuklarına uyku konusunda gerekli gördüklerini aşılayamadığı için bir annenin başarısız olduğuna da inanmak güç. Kim bilir başka hangi konularda pek çoklarından fersah fersah ileridedir o çocuklar.
İster kurgu olsun ister gerçek, özeleştirel yazıları seviyorum yine de. Fakat hakkaniyetli olmak koşuluyla. Burada başarısızlık profili bence hayli haksızlık olurdu bu anneye.
Yürükçü
işte o zor biraz
hele evlenip gitsin nasıl özleyeceksin inan kendin arayacaksın kızım nasılsın diye
zor ya insanın evladı olmak hem çok güzel hemde çok zor onları düşünüp durmak nasıl iyimi geçiniyorlarmı mutlumu bu ne yemek yapacak
varmı yemekliği hele sevdiği yemek oldumu sanırmısn ki bağoğazında geçecek
neyse çok uzattım
saygılarımla
Yürükçü
AYSE 09
bundan sonra daha zor günler bekliyor sizi de
umarım herşey güzel olsun saygımla