SENSİZLİĞİN AREFESİ...

• 16 Şubat 2014 Pazar 20:43:01

Sensizliğin arefesinde gözlerim...
Seni görmeye bir gün kaldı diye beklemekteyim. Beklemek güzel, güzel be herşeyim...
Eğer beklediğim Sen isen benim... Sesini her duyduğumda, kalbim sığmıyor kaburgalarımın arasına, sesinin tonu da değil beni yaşatan aslında, hayattasın yanımda olmasan bile sesini gönderdin yüreğime...
Bazen ses tonun düşüyor, yanında olmasam da biliyorum canın acıyor... Senin canının yandığı her dakika benim yüreğim kan kusuyor...Sitem değil sana bu sözlerim, sana asla sitem edemem, kızamam, kıyamam ki nefesim...
Sensizliğin arefesinde ellerim...
bir gün kaldı ellerine kavuşmama diye beklemekteyim. Üşüdüğümü hissediyorum ya da sensizlikle üşümeyi karıştırıyorum.
Ellerim dışarıda üşürken düşündüğüm üşümek değil de ya seninde ellerin benden uzakta üşürse ? ...
Belki ısıtamam yanında olsam bile ama anla işte istiyorum ellerini ellerimde....
Sensizliğin arefesinde yüreğim...
sevgini yüreğimde hissetmeye bir gün kaldı diye özlemim...
Seni yaşamak kadar değil yaşamaya sebep olan nefes kadar çok sevdim... Anladın ya nefes almaya bile sensizken hasretim...
Seni görünce belki bitmeyecek özlemim, olsun... Göreyim seni, sarılayım, öpeyim.. Özlemim bitmesin, ben seni ölenedek özleyeyim...
SENİ ÇOK SEVDİĞİMİ BİL... BİL VE HİSSET...
ÇÜNKÜ SENSİZLİĞİN AREFESİNDEKİ " BENİM" ...