Evlatlarıma...

• 16 Şubat 2014 Pazar 14:21:05

Bu günlerde duygu yüklü yüreğim.İçimde sevdiklerimi kaybetme korkusu.Sevdiğimi gözlerimin önünde kaybetmiş olmanın ağırlığıdır herhalde bu içimdeki duygular.
Sevgi ağacımın meyvelerine çok zaman ayıramadığımı düşündüm
Her anı öyle yaşamalıyız ki; ne onlar unutsun,ne ben unutayım yaşadıklarımızı
Yaşamadığımız tek mutluluk kalmasın.Canlarımla büyümeliyim tekrar
Onlarla çocuk olmalıyım mutlulukları için.Yeri geldiğinde arkadaş,yeri geldiğinde sırdaş ve yeri geldiğinde anne olmalıyım.Meleklerimi öyle yetiştirmeliyim ki;
Eksik yanlarını hissetmesinler.Mesela onlara hiç kızmamalıyım
Üzülmesinler hiç bir zaman.Kendilerine olan özgüveni hiç eksilmemeli
Öyle güçlü olsunlar ki;eğer hayatlarında bir gün bende olmaz isem
Anne babasız olduklarını kimse bilmesin.söz veriyorum meleklerim babanızın yokluğunu hiç bir zaman hissettirmeyeceğim.Dünya da lazım olan bilgilere ve sayılır sevilir bir kişiliğe sahip olmanız için,ahirete de lazım olan bilgi ve uygulamaları da bizzat bilgilerimle size aktarıp yarın yevmi kıyamatte hayırlı bir kul, ümmet ve evlat olabilmeniz ve inşaallah şefaat edici ve şafaat olabilmeniz için de hep duacı olacağım.ahlakı muhammedi ile ahlaklanın,Hz Kur-an’a hizmet eden tesettürlü imanı kuvveti çok olan iyi bir insan iyi bir kul olun inşaallah.Hiç bir zaman Allah’ı ve Peygamber efendimizi ve yaratılış gayemizi unutmayın.....