---Hiç zamanım kalmadı,dedi!Dua et benim için…
---Neden dedim?
---Öleceğim galiba!
---Yok canım sen de?..Ölmek öyle kolay değil.
---Kolay, kolay dedi.Bir nefeslik can var.Huu deyince çıkar gider.
---!..
---Ömür biter.
Çok duygulandım.Üzüldüğümü belli etmemek için;
---Sen ölde, dua etmek kolay,dedim.
Güldü!
---İnşallah,dedi.
Tıp Fakültesi Hastanesinde aynı oda da yan yana yatıyorduk.Aynı hastalıktan ameliyat olacaktık.Ameliyata yarın sabah önce ben,sonra o girecekti.Aynı hoca ameliyatı yapacaktı.Yüzlerce başarılı ameliyat yapmış bir ekibi vardı.Bütün ameliyat olan hastalar dua ediyordu.Çok iyi bir doktordu.Ekipte güven kazanmıştı.Sabah ilk ben girdim.Ameliyat kaç saat sürdü bilemiyorum.Uyandığımda saat ikiyi geçiyordu.O daha gelmemişti.
---İkimizin sağlığı için de dua ettim.
Benden yirmi yaş büyüktü.Ama dinçti ,bakımlıydı.İlk eşi ölmüş, ikinci evliliğini yapmıştı.Ben ona göre çökmüştüm.Daha yaşlı duruyordum.
Beş vakit namazını kılıyordu.Tarikatçıydı da galiba.Başından takke,elinden doksan dokuzluk tesbih hiç düşmüyordu.Habire okuyordu.Dualar ediyordu.Zaman zaman takılıyordum.
---Hacı Allah kabul etsin…Bize de oku.Belki kabul olurda kurtuluruz!
---Yapıyorum Hocam.Benim işim duayla..Bilmez misin ki “Yer gök dua üstüne kurulmuş!”
Akşam üzeri o da geldi.Neşesi yerindeydi.
---Şükürler olsun kurtulduk Hocam,dedi.
---Geçmiş olsun.Kurtulduk,dedim.
Birkaç saat daha yattı.Sonra fırladı kalktı.
---Gezeceğim,diye tutturdu.
---Yapma Hacı, dedim.Şimdi gezmenin zamanı değil.Bak her tarafında torba asılı.Bir yerine zarar verirsin..
---Yok yok,dedi.Ben böyle boş yere yatamam.İki tur atayım.
Her yanım sızlıyordu.Elimi kaldıracak gücüm kalmamıştı.Siz hiç altı ay çorba ve meyve suyuyla beslenen birini gördünüz mü?
İşte o bendim.
Bir deri bir kemik kalmıştım.Yemekler benim gözümde mide bulandırıyordu.O yüzden bütün yiyeceklere küsmüştüm.O biraz dolaştı.Geldi,yattı.Gece başlamıştı.Benim ağrı ve sancılarım artmıştı.Ona bakacak gücüm kalmamıştı.Hemşireyi çağırdım.
---Gece rahat etmem için ağrı kesici yapmasını rica ettim.Sağolsun hemşire kırmadı,hemen yaptı.Bu ara doktor geldi.Hal ve hatır sordu.
---Geçmiş olsun,dedi.Çekip gitti.
Ben iğneyi yiyince uyumuşum.Sabaha karşı uyandım. Ona baktım.Yatağın içine bağdaş kurmuş oturuyordu.Yine dudakları mırıldanıyor,tesbih çekiyordu.
---Hayırdır Hacı,dedim.Yatsana!
--- Uyuyamıyorum,dedi.Sabah olsun hele.
Ters döndüm,yattım.Sabah oldu.O gezmeye çıktı.Bana damardan mama verdiler.Başka içecek yok.O gün öyle ağrı sızıyla geçti.Bir sürü misafiri geldi.Oğlu-kızı,torunu,gelini.Eşi hep yanındaydı zaten.
Akşamüzeri torbaları çektiler.Doktor sıkı sıkıya bana tembih etti.Benden habersiz sakın senin torbaları almasınlar.Senin ameliyatın biraz ağır geçti,dedi.
---Tamam,dedim.Teşekkür ettim.Sonucu sordum?
---Gidişat iyi,dedi.Ameliyat başarılı.
Başka bir şey demeden ayrıldı.Yine akşam oldu.Sancılar başladı.Hemşireyi çağırdım.Ağrı kesici yaptırdım.Gece yarısına doğru Hacı sızlanmaya başladı.Özel odaya aldılar.Sabaha karşı yatamamış tekrar getirdiler.Karnı davul gibi şişmişti..Yerleri gökleri yırtıyordu.Hemen doktoru çağırdılar.Ekibi tekrar topladılar.Ameliyathaneye götürmeye karar verdiler.Hacı bize döndü;
---Gidipte gelmemek var,eğer gelemezsem dua edin,dedi.Şimdi işte zamanım hiç kalmadı.
Sanki içine doğmuştu.Sabaha karşı ikinci ameliyata aldılar.Bir daha çıkamadı.Gidiş o gidiş.Onun için de çok dua ettim.
---Allah rahmet etsin.Yattığı yer nurla dolsun…
Hacı’nın o halleri hala gözlerimin önünde.Bir nefeslik can uçup gitti..
---Sahi siz hiç ölümü gördünüz mü?
Ben yaşadım.Yaşadıklarımı da sizlere aktardım.Karar sizin artık.Neye sayarsanız sayın!

Kemal DOĞANAY