Çok çabuk değişen düşünceler... Ne gariptir değil mi fikirlerin anlık değişikliği.
Olumsuzluktan çıkan olumluluk ile mutluluk sarar dört yanı fakat bir anlık için ve sonra yine olumsuz düşünceler...
"Ben böyleyim" diyor ya o şarkı da... Tam da anlatmak istediğim bu belki de. Ben böyleyim, o da kendisine göre öyle. Ne acıdır çaresiz kalmak, berbattır. Bir anda değişen olgular, felâketi getirebilir. Mesela normal olmadığını düşünebilirsin, istemsizce davranabilirsin, komiklikler ile ağlayabilirsin ya da tek bir dokunuş ile ağlayacak iken gözyaşlarını sıkabilirsin. Bambaşka biri olabilirsin, belki de karşındakiler fark etmez değişikliğinin acısını.
Yapacak bir şey kalmamıştır ya, en çok sevmediğin çaresizlik işte. Sana acı verenin de yaptığı bir şey yoktur ya, tam o an işte. "Keşke yapabileceğim, deneyebileceğim başka bir yol olsa da bir de onu denese bu yüreğim" dersin, karşındakinin ise yapabileceği bir şey yoktur ; sen mucize yollar arar iken, onun yaptığı bir şey olmadığını bile bile.
Böyledir işte çaresizliğin dayanılmaz engelleri. "Keşke" dersin, "keşke" demekten nefret ettiğin hâlde. "Keşke bir hatam olsa da kendimi suçlayabilsem,
keşke onun hatalarının bin de biri ben de olsa da, kendime hata payı verebilseydim. Keşke kendimden o bin de bir’lik hata yüzünden nefret edebilseydim. Keşke, keşke olsa, keşke. Benimle hatalarını paylaşabilir misin ?
Böyleyiz işte, o böyle, ben böyle, her şey böyle. Zamanında böyle değildik belki ama buna kim sebep olursa olsun sonuçta artık biz böyleyiz.
Ben böyleyim, sevdim mi delikanlı gibi severim. Yalanım dolanım yoktur, her şeyim ortadadır. Eğer sevdiğimden artık sevilmeyecek isem kaderimdir, ben böyleyim.
Ne yapılsa da bana karşı, severim yine kalbim ağlaya ağlaya, ben böyleyim. Acıdan yanar tutuşur kalbim ama yine de değmez kor alevler sevgime.
Dedim ya ; Ben böyleyim. Anlatacaklarım var iken bile susabilirim. Her şeye rağmen, hiç değişmedim... Ben, ben hâlâ böyleyim, ben böyleyim.

Enes Demirci