KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 754 Okunma
- 7 Yorum
- 0 Beğeni
Çay Demlemek
Çay Demlemek
Evde pek yalnız kalmam, lakin bazen mecburen yalnız kalıyorum.
İşte bu akşam da o yalnızlıklardan birini yaşıyorum.
Alaca karanlık çökmeye başladığında, evin sessizliği beni hüzünlendirse de kendimi çabuk toplayıp olayı dramatik hale getirmedim. Önce evin bütün odalarında koridorda amaçsızca dolaştım.
Kızım oturma odasındaki divanda uzanıp cep telefonuyla oynamıyordu; oğlum avaz avaz İngilizce şarkı söylemiyordu, eşim sessizce nette okey oynamıyordu. Boştu evimiz sanki derin bir sessizliğe bürünmüştü; ama ev onlar kokuyordu…
Neyse, yarın akşam asıl olsa herkes evde olacak…
Nette dolaştım, filim seyrettim, televizyonda kanalları gezdim, camdan sokağı seyrettim. Vakit bir türlü geçmek bilmiyor. Birden aklıma çay demlemek geldi.
Mutfağa gidip, çaydanlığı yarıya kadar doldurup ocağın üzerine koyup odaya geldim.
On dakika sonra çayı demlemek için mutfağa gittim,ocağın altını yakmamışım. Ocağı yakıp odaya geldim. Facede dolaşmaya başladım, ocaktaki çaydanlık aklıma geldi,koşarak mutfağa gittim,birde ne göreyim, çaydanlığın içinde su kalmamış,çaydanlığın altı kireç tutmuş.Çaydanlığı hemen soğuk suyun altına tuttum coozzzz diye bir ses çıktı,kireç tutan tabaka patladı. Kireçle uğraşmak canım istemedi şimdi onları kazı, uğraş canım uğraş…hadi ya! boşver..diyerek başka bir çaydanlığa su koyup ocağın altını yaktım.Tekrar oturma odasına geldim.
Divana uzun oturup,yarın İzmir’e gitsem iyi olur diye düşünür iken,ben uykuya dalmışım.
Sokaktan gelen sesler ile uyandım.Hemen ocaktaki çaydanlık aklıma geldi..Eyvah! yangın çıkacak diyerek mutfağa koştum.Neyse çok uyumamışım.Çaydanlıkta bir su bardağı su kalmış. Onunla çayı demledim. Tekrar çaydanlığı ağzına kadar su doldurup odaya geldim. Yani işimi garantiye aldım. Unutsam bile o suyun buharlaşması baya zaman alır diye düşündüm. Bu sefer unutmadım.Su kaynadığında ocağın altını söndürüp,biraz beklesin sonra içerim dedim.
Sonra içmek için gittiğimde çaydanlık buz gibi olmuştu.
Hay Allah..
Ne yapsam şimdi….
Tabi ki; ocağın altını yeniden yaktım. Çay ısınsın diye…soğuk çay güzel olmuyor ki;
Sonra kahkahalar atarak,çay demleme hikayeme güldüm…
Anladım ki; gülmenin de yalnız olduğunda tadı tuzu olmuyor ya!
Allah hiç kimseyi, yalnız bırakmasın,Amin…
YORUMLAR
Yalnızlığa yalnız Allah (CC) dayanabilir.
Bu unutkanlıktan ben de çok çektim...
O tencerelerin dibinde kömürleşmiş yemekleri temizlemenin zorluğunu çok iyi bilirim.
Hele de eşim eve gelmeden tüm izlerini yok etmenin zorluğunu.
Sevgili Sare.
Kabul etsek de etmesek de yaşlandık sanırım. Yahu ben resmen buzdolabı karşısında zatürree oluyorum her gün '' Ben buradan ne alacaktım '' diye düşünmekten. O derece yani. Sen ahydi diyelim ara veriyorsun, içeri gidip uzanıyorsun filan. Ben yemek yapıyorum. Salça lazım, buz dolabının kapısın açıyorum ondan sonra iki saat düşünüyorum '' Ben buz dolabını niçin açmıştım '' Diye.
Allah kolaylık versin...Kendine dikkat et. Evi mevi yakma da gerisi önemli değil.
Selam ve sevgiler.
efendim epey aradan sonra çay hikayenizi okumak güzeldi evet yalnızlık böyle bir şey tadsız tuzsuz yemek gibi kimsenin yalnız kalmaması dileğimle saygılarımla selamlar
Bir başımıza çay demlemeğiiçmeyi bile beceremiyoruz. Canımız istemediğindendir belkide
tebrikler selam ve sevgiler
Çok teşekkür ederim arkadaşım.Biz elektrikli ürünler pek kullanmıyoruz..Anadan ne gördüysek onu kullanıyoruz. Kullanıyoruz da,analarımız bizim gibi değillerdi ( ben kendi adıma konuşayım)
Hele de bu günlerde bende aşırı derece unutkanlık var...Neyse diyeyim...
Tekrar teşekkür ederim...
Sevgimle...
Emine UYSAL (EMİNE45)
Sevgili Sare, bir an benim evi tarif ediyorsun sandım, ben unutmayayım diye elektrikli çaycıya koyuyorum o kaynayınca atıyor ama bu aralar onun da otomatiği bozulmuş galiba :(
Güzel bir çay hikayesi okudum, güldüm, düşündüm.
İşte yalnızlık böyle bir şey, çay bile içemiyorsun :(
Tebriker, sevgimle
sareyaprak
Hele de bu günlerde bende aşırı derece unutkanlık var...Neyse diyeyim...
Tekrar teşekkür ederim...
Sevgimle...
