en büyük sırlar gözyaşlarında gizli

• 1 Şubat 2014 Cumartesi 22:29:55

Ağlayasım geldi geçenlerde ağladım bir güzel. Çok şükür kimse sormadı neden, niçin ağladın diye. Bana göre o saçma sorulardan birisi. Belki bir sebep bilemedin iki sebep gösterirsin bazen sende bilmezsin ki sorunun tam cevabını, cevaplayasın. Sahi niye ağlamıştım; pervasız birkaç söze? , şahitsiz birkaç suçlamaya?, sevgim kaybolmuş bulamadım belki ona? Hakikaten unuttum ben niye ağlamıştım tam olarak, hani ağlarken aklımdan binlerce şey geçiyordu ama tam olarak hangisiydi inanın ben de bilemiyorum şimdi!
Küçük küçük damlalar… içimde bir okyanusta yüzen hüzün… yanağıma değmiş küçük küçük hüzün damlaları, biraz hatırlar gibimiyim ne? Güven eksikliğiydi galiba, allak bullak kalbimi okyanuslara kim saldı? Hayır hayır canavara benzeyen suretler belirdi gözümde korktum mu yoksa? Neyse ne aman boşverelim değil mi, ben bile bilmiyorken, milyon kere ağlamışlığım yani tecrübeme rağmen o okyanusun derinliklerinden çekip çıkaramıyorum tek bir sebep öyle birbirine bağlantılı ve ilintili ki suyun tamamını çekmeyi başarabilmek gibi neden ağladığımı anlatabilmek…
Böyle sorulara verilecek en güzel cevap ilk akla gelen galiba ya da orta yerde görünen o sorun. İçine girerek milyonca duygunu tetikleyip gözyaşlarını akıtan o herkesin kolay anlayabileceği görünen sorun….
Böyle böyle derken sırrı çözdüm yani hayatta ki en büyük sırrın nerede olduğunu…. En büyük sırlar ufacık gözyaşlarında saklı galiba, sakladıkları sırlara vakıf, suskun, iki yanağımızdan süzülen, sıcakça küçücük o su damlalarında...

( Dilek KARSLIOĞLU )